Chrystusowi Króowi

[lucjan1949 bieniecki]

Chrystusowi Królowi

Ty, który w Krzyża ramionach, zawisłeś,
W jednej osobie, i Stwórcy, i Króla,
Śmiercią zbawienną ku nam z Nieba przyszłeś,
Bo taka była Twego Ojca wola.

Ja jestem z Tobą, od chwili poczęcia,
Wpisany Duchem mych rodziców w wierze,
Woda z chrzcielnicy zdjęła grzech z dziecięcia,
Bogu złożyła na wieczność w ofierze.

I wrogie siły z piekła nie przemogą,
Niech obłąkańczy człowiek się nie łudzi,
Tyś Chryste Królu, mego życia drogą,
Rzeczą chwalebną gdy się życiem trudzę.

Królu Wszechświata, mą jedyną mową,
Przed Twym Ołtarzem, prośby, biadolenia.
Modlitwa życia z pochyloną głową,
Winna być jedną - formą dzieńkczynienia.

I na kolanach do końca pełniona,
Była namiastką dla świata przepychu,
Powstała wieczna, w Tobie nieskończona,
Składana ze mnie w modlitwie, po cichu.

Cóż moje słowa, chociaż z serca płyną,
Jak cymbał brzmiący, który milknie czasem.
Prośbami szeptam, ja Twoją dzieciną,
Przystań, zatrzymaj się, nad naszym losem.

Józef Bieniecki