Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wróg pokoleń


Rekomendowane odpowiedzi

Wróg pokoleń

Dziś pewnie znowu coś napiszę,
Spadnę jak piorun pośród strug,
Przerwę milczącą nocy ciszę,
A fundamentem będzie Bóg.
Strwożą niewiernych, wstrzymam bieg,
I zło odrzucę w otchłań zła,
Aby osiągnąć drugi brzeg,
Po których wieczność dziadów szła.
Na głupich rozum rzucę cień,
Wykpię, wyśmieję ich publicznie.
By sumień ciążył każdy dzień,
Nie kpił z historii już dziedzicznie.

Kąkoli kłamstwa wyrwę chwast,
I rzucę w ognia wielki stos,
By syzyfowy nieśli głaz,
Na zawsze im odbiorę głos.

Na panteonie żywych trwam,
W jednej mogile, wielu dróg.
Ty zaś w ostatniej życia bram,
Boś był pokoleń polskich wróg.

Józef Bieniecki

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...