Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie bedzie o wierszu, ale oportunistycznie wykorzystam okazję:
i siem odwołam do ałtorytetu ;)
Bo miałem zagwozdkę niniejszą: wojna ze skrobią.
Mając w domu dwa słowniki ortograficzne papierowe (pod wezwaniem [biip biip] kryptoreklama)
w jednym znalazłem biernik: skrobi, a w drugiem biernik: skrobii.
Skromnym moim drugi bardziej mi brzmi - ale?
Ktoś z klubowiczów pomoże?

Pozdrawiam :D
Wuren
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


rzecz nie w czasownikowym - ziemniak skrobi (czy też skrobie)

lecz w dopełniaczu - w ziemniaku jest dużo skrobi
Dziwi mnie bardzo taka forma, a nawet w sieciowym słowniku ort. własnie w takiej postaci występuje
http://portalwiedzy.onet.pl/polszczyzna.html?qs=+skrobia&tr=pol-ort&ch=1&x=0&y=0

Pozdrawiam
Wuren
Opublikowano

panie Wuren
jest duża różnica znaczeniowa między
" w ziemniaku jest dużo skrobi"
a "ziemniak się skrobi"
tak jak drzewo jest zielone a drzewo się zieleni
tak w sensie czasowym "zieleni" występuje jakby dłużej i bardziej dynamicznie od statycznego jest
jak i w sensie wzajemnych oddziaływań podmiotowych "jest" zielone jako cecha podmiotu
a "zieleni" jako czynność tego podmiotu i to czynność bardzo dynamiczna

pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Panie guzik - jam chłop, ale nie idiota - rozróżniam czasowniki od rzeczowników.

I pytam dla jasności jeszcze raz - o dopełniacz l.p. wyrazu skrobia, gdyż ten sugerowany przez część słowników jakoś mi nie brzmi.
polecam przeczytać jeszcze raz moje posty - może się wyjasnią moje strasznie zawiłe problemy.
Pozdrawiam
Wuren
Opublikowano

wiem panie Wuren
tylko tutaj problem wynikł nie z odmiany rzeczownika
lecz w zastosowaniu go jako formy czasownikowej niespotykanej w słownikach
pelargonia ---> dopełniacz pelargonii---->forma czasownikowa tutaj użyta "pelargoni" z jednym "i"
hę?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie pisałem o pelargonii czy też o pelargniowaniu - wykorzystałem okazję, aby spoytać o odmianę innego słowa.

Niech m i bedzie wolno zacytować samego siebie:


Ponawiam pytanie - dla ścisłości napiszę boldem
Czy innych orgowców też razi sugerowana przez część słowników forma dopełniacza:
skrobia - skrobi?
Może Pan, panie guzik, odpowie na to pytanie?

Pozdrawiam
Wuren
Opublikowano

W dopełniaczu, celowniku, miejscowniku liczby pojedynczej oraz dopełniaczu liczby mnogiej rzeczowników rodzaju żeńskiego zakończonych w mianowniku liczby pojedynczej na -ia:
- piszemy na ogół -ii, jeśli wymawiamy ji (są to wyrazy obcego pochodzenia), np.
tragedia - tragedii, awaria - awarii, szałwia - szałwii, biologia - biologii,
- piszemy -i, jeśli wymawiamy i (są to wyrazy rodzime lub zapożyczone, ale całkowicie przyswojone), np.
czytelnia - czytelni, kopalnia - kopalni, składnia - składni,
oraz bez względu na wymowę w wyrazach:
głębia - głębi, rękojmia - rękojmi, skrobia - skrobi, stułbia - stułbi, ziemia - ziemi

wg vademecum j.polskiego

pyta pan natomiast czy "razi"
to wielce subiektywne odczucie i ustawiane jest raczej przez poprawność słownikową
jeśli coś jest poprawne podświadomie rażenie zastępujemy akceptacją
tak mi się wydaje

Opublikowano

Wiem, tak słowniki radzą, tym niemniej według mnie, w wyrazie "skrobia" w dopełniaczu występuje w wymowie (choc może nieco skrócone) -ji
stąd moje watpliwośc i - wcale nie rozwiane cytowaniem słownika.
Wymawiając samo -i mam wrażenie właśnie czasownikowe - że tak gwarowo przytoczę: "łun skrobi pyrki"
I o to pytam - czy Państwo również macie podobne watpliwości :)
Tym bardziej, że jednak w niektórych słownikach (wydanych po roku 1995) funkcjonuje dopełniacz "skrobii"

Pozdrawiam
Wuren

Opublikowano

panie Wuren
tutaj niezupełnie zgodzę się
wymowa nasza jest bardzo charakterystyczna dla każdego człowieka ,brzmienie,barwa,
układ języka ust i budowa strun głosowych,napiecie mięsni,cechy charakteru itp itp
to jak fonetyczny odcisk palca każdego z nas
ktoś sepleniący (nic nie sugeruje) będzie się spierał,że w jego mowie inaczej wszystko brzmi niż podają słowniki

tak z grubsza to rozumiem
pozdrawiam

ps.
a łon skrobi to jest od czasownika skrobać
a nie rzeczownika skrobia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2   A co robi Ameryka - najbardziej ludobójczym i zbrodniczym - współczesnym krajem jest właśnie Ameryka, a na drugim miejscu - Izrael, zresztą: Ameryka z porównaniu z Rosją i Polską jest po prostu noworodkiem, poza tym: niepodległość państwową straciliśmy na własne życzenie jako wasal Watykanu i straciliśmy tylko na dekadę - mieliśmy przecież autonomiczne Księstwo Warszawskie i Królestwo Polskie, naprawdę trzeba mieć bardzo wysoki poziom inteligencji, aby być odpornym na jakąkolwiek propagandę.   Łukasz Jasiński 
    • Stary kozioł z Pola, pewną owcę, postanowił wywieść na manowce. Owca beczy; takie rzeczy... Gdy obyczaj, typ, gatunek obce.  
    • Boskie litery Ach, gdybym miał litery Boga, czy powtórzyłbym za Nim, zło i dobro stwarzając? Co zostawiłbym, co zabrał – inaczej zamordował, tłumacząc puste łuski, zło złem zwalczając   Zostawiłbym słońce, którego wiatr rusza liście, prowadząc do Arkadii, nie iluzji Piękna i głosy słowików przy jeziornym zachodzie, zapach traw i bzów, a nie miraż Szczęścia   i pustynny piasek, który mruży oczy, wiosenne krople, co myją ramiona, świeżość cirrusów wymalowanych tęczą, piwniczny nektar, by oddech miała głowa   Zostawiłbym zapach po zgaszonej świecy, całą mowę ptaków, wyznania Augustyna, każdy schyłek dnia przy bezchmurnym niebie, który utracony Raj przypomina Irlandzkie pastwiska i dolomity Iraku, wicher rzeźbiący na plażach Australii, smak truskawek oraz skrzyp dębu, który robactwo zmieniło w szafę wspomnień   i zapach łubinu wraz z procesją chabrów, dziuplę uszatki, gawrę pełną pszczół, nagość z Edenu, pokorę Jeremiasza, mrowiska zbudowane na mchu pustych dróg   Zostawiłbym horyzont oraz stare pieśni nucone przez zwierzęta, by pocieszyć się przed walką i gorące źródła przy ożywczym samumie i gwiazdy, które niegdyś były naszym startem, gumigutę, oliwin, indygo, amarant i cyjan, oceanów całą gęstość barw, bańki z gejzerów i wędrujące głazy, obłoki perłowe i żadnych ludzkich krat   Czy zostawiłbym zwierzę najbardziej agresywne, bezinteresownie złe, jakby interes był wymówką? Czy zostawiłbym ciebie? – to pytanie retoryczne Ulgę poczuła rzeka, kołysząc pustą łódką.
    • @Annna2 "Gdy ludzie u władzy dopuszczają się straszliwej zbrodni, już nawet nie udają, że chcą ją ukryć jakąś inscenizacją (albo reinterpretacją), która ukaże ją jako czyn szlachetny. W Gazie i na Zachodnim Brzegu, w Ukrainie i tak dalej zbrodnię chełpliwie prezentuje się jako to, czym ona jest w rzeczywistości. Media słusznie nazwały dewastację Gazy pierwszym ludobójstwem nadawanym na żywo. Hasło „sprawiedliwość, żeby zostać wymierzona, musi być widziana” zostaje odwrócone: zło, żeby być czynione, musi być widziane właśnie jako czyste zło, nieukrywane za uczciwą sprawą." Autor: Slavoj Žižek, Lekcja Trockiego na czasy transmitowanego ludobójstwa.
    • @MIROSŁAW C. króciutkie i cieszy:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...