diss

[Jacek_Krzysztofowicz]

"Poezja to coś, co się tworzy".
- tak mnie uczono:
"należy uczucia ubrać w słowa."

"Poezja drzemie głęboko w nas."
- i tak mnie uczą:
"ubarwiamy szarą rzeczywistość."

Wyniosły nad wszystkich dokoła,
ale poety
żadnego, co sam sobie zaprzeczy.

Skromnością nie zgrzeszy, pogardzi
każdym - nie sobą;
nadmiar pychy - koniec jego świata.

Gdy cierpi, to z pochodnią w ręku,
otwiera bramy,
bawi i u c z y, nie wie czego chce.

Więc idź stąd poeto, daleko,
chory człowieku,
nie znajdziesz belki w oczach zmarłego.

próżność córką pochwały piękna
ból istnienia synem
nirwany szczęście poety bękartem