Wisielec

[Józef Bieniecki]

Wisielec

Kiedyś, gdym na sznurze dyndał,
Wokół mnie się diabeł szwendał.
Rzekł: nie strachaj się mój brachu,
Tu na ziemi już po strachu,
Za to w piekle, och, nie wspomnę,
Przykrości czekają ogromne.

Masz dla piekła moc zasługi,
Względem ciebie, mamy długi.
Rzekł z przekąsem i ze wstrętem:
Więc zostaniesz prezydentem.
W Izraelu? Nie rzekł czarny:
Jest polityk z ciebie marny,
Psychopata polityczny. W Polsce zatem,
Tu, intencji będziesz katem.
Piekło nimi brukujemy,
Więc je chętnie rozdajemy.

Jak powiedział, tak uczynił.
Oby Naród cię nie winił,
Dodam również ci premiera,
Z tobą Polskę sponiewiera.

Ty, sumienia się nie pytaj,
Lecz opacznie wszystko czytaj.
Nie czerp myśli od Anioła,
A wykradaj myśl chochoła.
Lucyfer cię tu cytuje,
I w przekleństwach naśladuje.
Dobrze czynisz, czyń tak dali,
Wszystko może się zawali.
Za szczególne zaś zasługi,
Względem ciebie spłacim długi.

Józef Bieniecki