Sprzeciw

[Józef Bieniecki]

Sprzeciw

Gdy w końcu prysną Unii miraże,
Stado zaś wrogów zęby pokaże.
Co wtedy zrobisz?

Podporządkują prawom Brukseli,
Wolność Narodu znów diabli wzieli:
Jak ją odzyskasz?

Bogaci zwiążą siebie przymierzem,
Ciebie traktując roboczym zwierzem.
Pocił się będziesz.

Tradycja w mogił zalegnie gruzie,
A świat w sodomi zachłyśnie luzie.
Hydrze ulegniesz.

Obywateli świata przybędzie,
Których ojczyzna nigdzie i wszędzie.
Jak pies zbłąkany.

Bożek pieniądza w grzędzie usiędzie,
Według swej woli przydzielał będzie.
Obejdziesz smakiem.

Wrona z dwugłowym orłem znów w zmowie,
Rozbiorów spisze nowe posłowie.
Będzie za późno.

Powstaną z grobu nasi Ojcowie,
Woje wolności, bohaterowie.
By ciebie wykląć.

Poeta mówił: "miałeś róg złoty",
Jak z dawien dawna, trudne powroty.
Pokutuj teraz.
Mówiły jaskółki...

Józef Bieniecki