wystarczy trochę pokory
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 14 062
dlaczego wiatru nie widać
czemu słyszymy echo
dlaczego boimy się śmierci
czemu nie widzimy Boga
dlaczego słońce nie gaśnie
czemu rzeka nie płynie w tył
dlaczego wymyślono zdrady
czemu służą złość i łzy
dlaczego człowiek jest mądry
czemu czasem głupieje
dlaczego żółw tak długo żyje
czemu nie żyjemy tyle my
dlaczego podczas śmiechu
po twarzy płynną łzy
dlaczego nie wszyscy umieją
rozumieć wiersze
to nie są dziecinne pytania
błądzimy w nich także my
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 45 odpowiedzi
- 2 175 wyświetleń
-
- 30 odpowiedzi
- 642 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 253 wyświetleń
-
- 20 odpowiedzi
- 1 206 wyświetleń
-
- 17 odpowiedzi
- 379 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
dlaczego wiatru nie widać czemu słyszymy echo dlaczego boimy się śmierci czemu nie widzimy Boga dlaczego słońce nie gaśnie czemu rzeka nie płynie w tył dlaczego wymyślono zdrady czemu służą złość i łzy dlaczego człowiek jest mądry czemu czasem głupieje dlaczego żółw tak długo żyje czemu nie żyjemy tyle my dlaczego podczas śmiechu po twarzy płynną łzy dlaczego nie wszyscy umieją rozumieć wiersze to nie są dziecinne pytania błądzimy w nich także my -
Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano
Proszę czytać od tyłu - tam... Łukasz Jasiński -
Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano
@Katie Powtarzam: to nie jest wiersz, tylko: proza i do tego pełna błędów interpunkcyjnych i poligraficznych - u mnie pani znajdzie zwykłe rymowanki, poezję klasyczną, wiersze białe i prozę poetycką, nie wspominając już o opowiadaniach, nowelach, esejach, recenzjach i artystycznych fotografiach. Dwa nastroje przenikają w sobie ból i miłość, radość i strach, braknie mi już nadziei na lepszy czas. Ból mnie rozbiera, strach przenika, a radość ze mną tańczy. Boję się przyznać, że te nastroje są jedynie w mojej głowie - rozrzucają mnie na kawałki i nie pozwalają mi utrzymać harmonii. Z boku na bok rzucam własne ciało, wewnątrz mam huragan, wrzeszczę - drę się wniebogłosy - myśląc czy nadszedł już ten czas? Wzrasta we mnie strach, a także: uczucie odetchnięcia, marzę, aby rozpłynąć niczym mgła - zniknąć... Nie odejdę, wrócę w harmonii, wrócę jeszcze lepsza, silniejsza, lekka niczym ptak, wrócę piękna jak zachód słońca - niezapomniana jak wspólnie spędzony czas. Niestety, nie ujrzysz mnie, nie dotkniesz i nie usłyszysz, możesz jedynie rozpłynąć się ze mną - zniknąć jak dziecięce szczęście i już nie będzie zagrażać nam ból i strach. Będziemy tylko my, zachód słońca i przyjemny, chłodny - wiatr... Tak powinno być... Łukasz Jasiński -
Przez egzegeta · Opublikowano
Tematyka nietuzinkowa, dobrze napisane. Gratuluję. Pozdrawiam. -
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpg.2a4c1fb1be2384bf2f494e0e37245a0e.jpg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się