Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ławka w parku


Rekomendowane odpowiedzi

Nie dałeś mi żadnej nadziei,
Ja też jej sobie nie robie.
Mimo to i tak grasz główną role w moich marzeniach.
Nie masz klona,
Więc już nikogo tak nie pokocham.
To z Tobą mam te wspomnienia,
Z Tobą zdjęcia w tych miejscach.
To Twoją twarz widzę gdy słyszę słowo „miłość”.
Ta ławka w parku jest nasza.
Ten dach, padający śnieg w blasku latarni,
Twoje czułe objęcia i ciepły oddech.
Długie rozmowy przez telefon i czas odliczany do spotkania.
To uczucie gdy mówiłeś
„Kocham Cię”
Już nigdy go nie doznam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...