historia pewnego człowieka

[Mateusz]

opowiadał swoją historię
naznaczoną wielkimi bliznami
historię smutnego człowieka
który karmił się snami

z uniesioną głową
wśród drzew na deszczu
snuł swą opowieść wiatrem
echem lasu
mówił o tym, jak przebiegły los
nie dał mu szansy
pożałował czasu

ziaren w klepsydrze
wody w wodospadzie
zabrakło
na to, by dostał z litości
od życia co batem smagało
odrobinę choć upragnionej
wyśnionej sercem miłości

zawsze pod górkę miał
zawsze kamienie
były pod stopami
lecz brnął do przodu
uparty
wciąż karmiąc się snami

wreszcie gdy Bóg go powołał
zmęczeniem
do bram snem zastukał
znalazł spokój, ukojenie
spełnieniem
miłość znalazł
której zawsze szukał
...

tylko Bóg jest super rodzicem
chroniącym nas i troszczącym się
o nasze dobro nawet wtedy
gdy śmierć lub odległość
pozbawi nas - "L U D Z I"
bardziej przyziemnych systemów wsparcia