Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Miodem i mlekim płynąca

Józef Bieniecki
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Józef Bieniecki

Józef Bieniecki

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Miodem i mlekiem płynąca

Lato,lato z złotą szatą,
Szachownicą siadło w polach,
Podzieliło łąki kratą,
Gdzie srebrzy się złoci rola.

Tam pszenica w łanach złoci,
Żyto srebrną śle poświatę,
Jęczmień z owsem rankiem poci,
Pokorniejszą nosząc szatę.

Chwilka-miodem kapnie z nieba,
Gdy zapłoną kwieciem lipy,
Spadziowego las da chleba,
Nad wrzosami brzoza skrzypi.

Krowy trawę już przeżuły,
Znając swą doniosłą rolę.
I pewniejsze się poczuły,
Pełniąc swego pana wolę.

Ziemia spłynie miodem ,mlekiem,
Wypełniając wolę nieba.
Pożywienia zleje rzekę,
Dając wszystkim co potrzeba.

Dobra wszego mąciciele,
Podzielą ją swoją miarą.
Jednym dużo-tym niewiele.
Między panem ,a ofiarą.

Józef Bieniecki

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Niewygoda
      Górale, ho!

      Przez Niewygoda · Opublikowano

      Na barana raban.  
    • viola arvensis
      Nic nas nie łączy

      Przez viola arvensis · Opublikowano

      Nic mnie z tobą nie łączyło  prócz tych paru wejrzeń w serce. Nic mnie z tobą nie łączyło  prócz tych kilku ciężkich westchnień.   Nic mnie z tobą nie dzieliło oprócz zasad, wątpliwości. Nic mnie z tobą nie dzieliło prócz milczącej bezsilności.   Nic mnie z tobą nie łączyło oprócz nocy nieprzespanych. Nic mnie z tobą nie dzieliło prócz nadziei zapomnianych.   Gdzieś na krańcach dzikich marzeń co zrodziły się z nicości, powstał promień i połączył barwne dusze bez przyszłości.   I rozdzielił grom natychmiast to co jeszcze nie istniało, choć nie przyszła żadna klęska nic z wygranej nie zostało.   Nic nas z sobą nie łączyło-  tak powiedzą zimni ludzie ale drzewa i potoki szepczą o nas jak o cudzie.    Nic nas nie łączy nic nas nie dzieli prócz tej deszczowo łzawej niedzieli oprócz aniołów  strzegących tego  co mamy w duszach  drogocennego i w dzien i w nocy serce ból mieli.   Nic nas nie łączy. Nic nas nie dzieli.      
    • andrew
      Gdyby...

      Przez andrew · Opublikowano

      @Nata_Kruk Dziękuję  Już także nie lubię. Zmieniłem    Pozdrawiam serdecznie  Miłego wieczoru 
    • Whisper of loves rain
      Od końca

      Przez Whisper of loves rain · Opublikowano

      Wiersz skłaniający do refleksji nad tym, jak ważne są miłość, bezpieczeństwo i bliskość w procesie kształtowania się ludzkiej psychiki i zdolności do marzeń. Ładnie napisane. Pozdrawiam
    • violetta
      Razem

      Przez violetta · Opublikowano

      Dzisiaj późne śniadanie, czekała robota z gruzem w domu, to na lunch poszłam w ciuszkach roboczych:) przepyszny w Charlotte:) całą wodę wypiłam po oparach z gruzu:) najgorsza robota zrobiona:) pewnie dużo przede mną:)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...