Rzeka

[arleta kaa]

Spójrz człowieku na tę rzekę,
Swoim blaskiem niczym eldorado toń twą urzekę,
Wsadzę ci w oczy kryształy górskiej wody,
Byś niczym Narcyz był panem swej urody,
Dam ci długie ręce, które osiągając szczytu,
Doganiają pędzących ryksz bóstwa świtu,
Dam ci serce całe z diamentu,
By twoja miłość nie znała odmętu,
Byś tak kochał córkę jak grecka bogini Ziemi
Która nigdy nie widziała blasków, tylko cienie.
Tylko poczuj mą wodę,
Chodź dam ci w niej ochłodę.
O tak ! napij się spragniony Adamie mądrości,
O tak ! doświadcz tej jedynej chwili radości,
Wstąp zażyj zapomnienia na puktusowym łożu uciechy.
Nie zwlekaj , chodź wiem że czekasz.