Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

„Poszukiwanie życia”

Marcin Tkaczuk
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marcin Tkaczuk

Marcin Tkaczuk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Istnieję i przyznać to chyba mogę
Lecz na nazwanie tego życiem jednak nie pozwolę
Przemierzam świat i jego cztery strony
Obserwując ziemie, będąc nią zachwycony

Jednak jedyne czego mogę dokonać
To pozwolić się tobie sobą zaopiekować
Gdyż nie osiągnę nigdy niczego ponad wiarę
Że na zawsze w twej pamięci pozostanę

Pilnuj tych wspomnień jak długo to możliwe
Póki są w tobie i ja przetrwam jeszcze chwile
Podążaj przez świat tak jak ja podążałem
I szukaj życia tam gdzie ja go szukać przestałem

Ela_Ale

Ela_Ale

Opublikowano
Opublikowano

A ja pomieszam, jeśli wolno.
Nie ujmujemy tytułu w cudzysłów.
Zgoda całkowita z Teresą - za dużo słów trochę nieudolnie zrymowanych. Rytm nie wyszedł. Treść jest banalna, ale gdyby ją ciekawie przedstawić, nie zanudzając czytelnika....
Może jakoś tak:

bywam wszędzie
obserwuję
czy przetrwam nie wiem
pilnuj mnie
szukaj zdążysz

To jeszcze raczej nie wiersz, tylko podrzucone główne słowa z Twojego. Pozdrawiam. Powodzenia. E.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A.Between
      Po tamtej stronie spojrzenia

      Przez A.Between · Opublikowano

      Śniłem cię — jak śni się zapach nieznanej jeszcze skóry, nim dotknie go wieczór w niepojętym geście światła. Twoje imię nie padło ani razu — a jednak w każdym drgnieniu powieki odnajdywałem jego cień. Byłaś tylko spojrzeniem, które zatrzymałem zbyt długo — i właśnie to „zbyt” zaczęło we mnie pulsować. Nie wiem, czy to grzech — czy tylko światło odbite w źrenicach, które wiedzą więcej niż chciałyby przyznać. Czasem myśl o tobie jest jak tkanina — przeźroczysta, chłodna, lecz przyciąga ciepło dłoni, której nigdy nie miałem odwagi położyć. Między nami jest przestrzeń wypełniona nieobecnością — tak gęsta, że mogłaby być dotykiem. Kocham cię z daleka — nie przez brak bliskości, ale przez bliskość, której nie wolno było spełnić. A jednak czasem, gdy noc oddechem rusza firankę, mam wrażenie, że byłaś tuż obok — i tylko niedomknięty wers nas dzieli.
    • truesirex
      On

      Przez truesirex · Opublikowano

      @Berenika97   Miniatura o relacji w której uczucia nie są odwzajemniane.    Ogromna głębia kryje się za tą matematyczna miniaturą.   Niesamowite.     
    • truesirex
      Pogranicze

      Przez truesirex · Opublikowano

      @huzarc  Dziękuję za tą recenzje, zależało mi by każdy przedmiot w wierszu niósł głębsze znaczenie niż pozornie się wydaje. Cieszę się że to wybrzmiało    Pozdrawiam serdecznie.   @Tectosmith  Cieszę się że wiersz działa!! Chciałem oddać właśnie ten pozorny spokój między jednym wydarzeniem a drugim, stan pogranicza. Dziękuję za ten komentarz i poświęcony czas na mój wiersz. Pozdrawiam serdecznie    @Berenika97 Dziękuje za ten obszerny komentarz, Interpretacja metafor jak najbardziej trafna :) czasem zwykłe przedmioty mogą oddać więcej niż tysiąc słów. Miło że przesłuchałaś piosenkę. Pozdrawiam i życzę miłego wtorku :))  
    • Annie
      Wszystko się kończy

      Przez Annie · Opublikowano

      Jak dla mnie - wiersz zadumany, może dlatego myśli „lecą” niespiesznie. Wyobrażam sobie peel’a nad brzegiem morza z tą butelką wina i nastrojem do zadumy nad…życiem.Bardzo plastyczny obraz. p.s Tylko nie wiem co tam robi Nelly Furtado, ale  w takim razie nie jest tam ( na tej plaży ) aż tak źle :)
    • Robert Witold Gorzkowski
      Płonąca wiolonczela

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Marek.zak1 dziękuję 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...