Na liściu jesiennym

[Józef Bieniecki]

Na liściu jesiennym

Otwórz twe serce, ja otworzę moje,
Pójdziemy razem pod rękę, oboje,
Myśl, jeden uśmiech i wspólne nadzieje,
Odemkną wrota, świata czarodzieje.
Czule poszeptam na twe małe uszka,
Bajkowe wiersze, niczym dobra wróżka.

Księżyc marzyciel podsłuchuje skromny,
Bardzo zazdrosny o ciebie, ogromny,
Widzę po buzi, wieczny piękna czciciel,
Wciąż zamyślony, nieba uwodziciel.

Słowik śpiewaczym głosem drży,
W krzewach, na kalinie.
Jestem zazdrosny, pewnie śni,
O mojej też dziewczynie.

Nie mogę patrzeć, chodźmy stąd,
Za dużo w świecie baśni.
Intymny cichy znajdę kąt.
Na piersiach moich zaśnij.

Już nie uwiedzie żaden, nikt,
Dwa serca, nasze duszki.
Rozdzieli znowu szary świt,
Jutrzenki wierne służki.

Weźmy pod rękę własny los,
Gdyż życie ciągle w pędzie.
Wykrzyczmy naszą miłość w głos.
Po jutrze nas nie będzie.

Józef Bieniecki