Dla Pana S.

[Hauru]

Maluj szaleńcze swój obraz obłudnie.
na fałszywym płótnie namaluj nam -
stosy dzwonków i gwiazd.

Tym krwawym baletom usłużaj z paletą,
maluj póki nie zabije cię czas.

Tu zygzak już plami jak na bieli wiśnie,
tu ziemie dziobnie kruczy szlak.

Kryształ nicości, co w twych rękach gości,
to proszę namaluj, o tak.

Lecz gdy malowanie cię już znuży,
domaluj tylko słonko do kałuży.
Nad domkiem niech dymek jak ptak.

Niech to się nam wznosi, jak oddech na mrozie,
Jak trumna bez gwoździ, myśli tarmosi.
Za ogon dwie sroki swym pędzlem złap.

Lecz tyle już starczy już więcej nie trzeba,
Wyrazu ma obraz twój więcej niż świat.
Później przejrzemy się razem z nim w lustrze,
a nad głowami kołysankę zaśpiewa nam kat.