Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Im mocniej zaciskam powieki
tym stają się bledsze.
Rysy, co powodują niepokój
słodki jak narkotyk,
bo potrzeba go wciąż więcej.

Pamięć
kapryśna przyjaciółka
daje i odbiera,
choć na szali stawiam
duszę

Przecież nie wystarcza już sztuczność.
Kopie rzeczywistości
tylko wyjęte z jego życia
chwile

Bo dwa wymiary to za mało.
Gdzie gesty, które tak wiele mówią
i nie mówią nic zarazem.

Niepewność.
Trwać w niej - męka
odstąpić - pustka.

I cóż, że widzę ten sam księżyc...

sierpień 2007

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...