Pani sroko

[Józef Bieniecki]

Pani sroka

Pani sroka,
Czarnooka,
Piękna, smukła,
Bystrooka-sroka.

Kilka zalet ,
W sobie nosi,
Chociaż wielu ,
Ją nie znosi.

Lubi szklące,
Więc na złote,
Pani sroka ,
Ma ochotę.

To ukradnie,
Kamyk szklący,
Lub łańcuszek.
Niewidzącym.

Chyłkiem wpadnie,
Do pokoju,
Moment ,
Już jest po rozboju.

W gnieżdzie,
Skrzętnie skarby składa,
Ze zdobyczy,
Wielce rada.

Mówi o niej,
Gawiedż wszelka,
Sroka nie ptak,
To złodziejka.

Józef Bieniecki