Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Od 18.

Sicza
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Sicza

Sicza

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Podwójne dno

Siedzę naprzeciwko
i wyobrażam sobie
(nie obrażając jej),
Jak się rusza,
czy to taki stanik,
czy naprawdę takie cycki,
czy lubi od tyłu,
czy zamyka oczy, gdy obciąga,
czy sapie,
czy krzyczy.
Czy wie, że o tym właśnie teraz myślę?

„Tak, widziałem! To świetny film! Też polecam znajomym.”

Ale ma pełne usta.
Ciekawe czy mruży oczy i dziczeje
nadziana na erekcję.
Ciężko stwierdzić tak na pierwszy raz.
Chociaż w sumie,
ma grube nogi
i palce od stóp nieciekawe,
ale ma pełne usta.

„Nie, tego nie czytałem, ale znam tego autora ze słyszenia.”

No nie wiem...
twarz przytulna,
ale dół do poprawki.
Zaczyna się kleić emocjonalnie.
Że niby ona i ja, tylko my
rozumiemy ból.
Inni nie potrafią cierpieć.

„Mówię ci, ludzie to wilki. Zawsze tak było. Zawsze.”

A zresztą. Nawet niezła jest.
Jak tak teraz patrzę.
Na pewno chce się pierdolić.
Nie ruszała by tak dupą, idąc do kibla.
Mam na taksówkę i dwa wina.
Rano wyślę ją po bułki.

„Wiesz co? Ja też właściwie rano nie muszę iść do pracy.”

Wiem.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiechu J. K.
      MRÓWKI część trzecia (ostatnia).

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • M_arianne
      Albo nad organ.

      Przez M_arianne · Opublikowano

      Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • M_arianne
      Reżim i żer.

      Przez M_arianne · Opublikowano

      Samo zło łzo mas.    
    • M_arianne
      Cała moc.

      Przez M_arianne · Opublikowano

      Na to mam ton.    
    • M_arianne
      Że tyci chcicy też?

      Przez M_arianne · Opublikowano

      A pata dawno wymiotłam: imał to i my - won, wada ta - pa.    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...