Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

scena milczy
ponure nauczycielki ładują sobie kule w łeb
w ciasnych zakrętach wyrywali włosy
w smutnych twarzach obraz wczoraj
„Brotdieb”!
uciekamy skrywając pod piżamami wyroki śmierci
dzieci rozumieją mniej
płoną za to szybciej

między ulicami przechodzą od wczoraj
złapane sumienia w potrzaski w otwarte okna
światło spływa ciszej niż krople po szybie
ktoś kiedyś odgadł nie podzielił się odszedł
ktoś kiedyś po coś to wszystko ulepił na pocieszenie
nie wieki nie w wieku i tylko raz

kobiety i mężczyźni - mundury suną
czarne damy i czarni panowie
błyszczą w słońcu
„farben lehre”
czerwoni panowie i czerwone panie
kobiety i mężczyźni – mundury suną

a gdzieś pomiędzy nimi
my
codzienni złodzieje chleba

Opublikowano

Czy na pewno scena milczy, czy też wydobywa z siebie cichy szmer? Jeżeli szemrze znaczy, że tworzy, jeżeli zaś tworzy znaczy że wpływa. Ile rzeczy w historii powstało na skutek przypadku? Święty Paweł spadł z konia i radykalnie zmienił poglądy, Attyla zmarł podczas nocy poślubnej co znacznie opóźniło upadek Zachodniego Cesarstwa, I-sza Wojna Światowa wybuchła przez zamach gruźlika, zwykłego złodzieja chleba, który szeptał cicho, miał swoje poglądy. Dlatego też trudno mi przyjąć bierność "nas" jako ludzi, Zawsze wybieramy i wybór nasz ma określone konsekwencje. Nie jesteśmy gdzieś pomiędzy siłami historiotwórczymi, a tu i teraz...wszak sami tworzymy historię lepszą, gorszą lecz jednak historię.

Nie mniej wiersz zastanawiający, chociaż przekaz autentycznie trudno uchwycić, nawet po kilku czytaniach. Gratuluje autorowi podjęcia tematu i pomysłu, pozdrawiam.

Opublikowano

. uniwersalni złodzieje chleba


scena milczy
w smutnych twarzach obraz wczoraj
dzieci rozumieją mniej
płoną za to szybciej

złapane sumienia w potrzaski
światło spływa ciszej niż krople po szybie
ktoś kiedyś po coś to wszystko ulepił na pocieszenie
na wieki i tylko raz

błyszczą w słońcu
gdzieś pomiędzy nami
uniwersalni złodzieje chleba



ps.wylazł ze mnie ten wiersz natychmiastowym niewytłumaczalnym skrótem
z wydłużonym tytułem, trzeba by do tego chyba psychoanalityka...

R

Opublikowano

"ktoś kiedyś odgadł nie podzielił się odszedł
ktoś kiedyś po coś to wszystko ulepił na pocieszenie
nie wieki nie w wieku i tylko raz"

Jak dla mnie bardzo ciekawy utwór. Myślę że z rozmysłem nie stawiasz jednoznacznie brzmiących pytań, niemniej odpowiedzi doszukuję się w powyższym trójwersie i w zakończeniu. Ktoś, kiedyś, po coś, na coś... Myślę, że sens żywota ludzkiego sprowadza się do owego podkradania chleba. Wyrywanie, nie żeby się wzbogacić ale żeby "odbębnić" swoje życie. Miałkość króluje. Seks, wóda, prochy, obojętność..., zwał jak zwał, na jedno wychodzi. Może moje rozważania są górnolotne ale innych myśli tutaj nie dostałem :)
I jedno mi się jeszcze nasunęło - o takich tematach też trzeba umieć pisać. Ty umiesz.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Mam skojarzenia z płonącym gettem w Warszawie wiosną 43 roku. Być może jednak dotyczy to ognisk zapalnych - uniwersalnie, zawsze, choćby dziś...

Milczenie "widowni" - ciche przyzwolenie na tragedię ginących, to wstyd dla ludzkości... Kara śmierci za kradzież kromki chleba dotyczyła nie tylko rejonu getta. Więc?
Ale możliwe, że szanowny Autor wrócił z teatru, gdzie obejrzał sztukę na temat holocaustu...
Tak czy owak: publicystyka w liryce jest brrrrr.... Nie lubię. Sama stosuję ją tylko w wypadkach W.
Wiersz warsztatowo sprawny, jak to u Ciebie, Michale. Pozdrawiam.

Para:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dla Krzysia -- przyjaciela, brata krwi. Szliśmy razem przez łąki, bieszczadzkich pustkowi, przez trawy do pasa. Sierpniowe słońce paliło nam karki, a my śmialiśmy się jak dzieci, które zapomniały, co to czas. Krzysztof zerwał dmuchawca. Zdmuchnął go jednym tchem. -- To moje myśli. Teraz latają. Był filozofem. Skończył Uniwersytet Jagielloński z nagrodami.. Czytał Hegla i Nietzschego jak inni czytają poranną gazetę. Myślenie miał w oczach. Szukał sensu wszędzie. Świat czytał jak książkę -- bez tłumaca, bez przypisów. Był moim bratem krwi. Kochaliśmy się jak bracia -- jeden dla drugiego zrobiłby wszystko. A potem przyszło to, co przyszło. Szpital psychiatryczny. Białe ściany, białe piguły, biali ludzie bez twarzy. Dom bez klamek. Korytarze długie jak modlitwy bez odpowiedzi. -- Bóg to schizofrenik z demencją, a rzeczywistość to Jego wyobraźnia -- powiedział Krzysztof. Już wtedy wiedziałem, że w tym zdaniu jest więcej prawdy niż w całym psychiatryku. Spał w świetle jarzeniówek, w oddechu innych -- ciężkim jak metal. Zajmowali się nim ludzie, którym przepisy zastąpiły serce. Bez oczu. Bez imion. Cierpiał nie jak chory, ale jak więzień idei. Jak żywy wyrzut sumienia. Widzieliśmy się coraz rzadziej. Odwiedzałem go. Witał mnie radością w oczach. A ja, wychodząc, płakałem jak dziecko. Raz przyszedł nago na moje osiedle. Do mojego domu. Późną  śnieżną jesienią.  Na boso. -- Nie jestem chory. Ja jestem wolny. Potem znów zniknął. Gdy go znaleźli, leżał w altance jak pies, który zdechł przy drodze. Zwinęli go jak brudny dywan. Widzieliśmy się ostatni raz w prosektorium. Wsunęli mu kartkę na sznurku  do ręki: „Zgon naturalny.” Cokolwiek to znaczy. Nic nie jest naturalne w umieraniu z mózgiem przeżartym chemikaliami i duszą, która biegła do mnie nago po zaśnieżonym osiedlu. Wyszeptał wtedy martwymi oczami: -- Wiesz… te myśli w dmuchawcu? One wróciły. -- Ale nie moje. A ja, wychodząc, nie mogłem powstrzymać łez. Bo widziałem go, ale nie mogłem odzyskać tego, co w nim kochałem -- błysku w oku, ostrości i przenikliwości umysłu. Zostawiałem tam resztki mojego przyjaciela. Brata krwi.    
    • pokazywałeś mi dziś dom który oddycha szczelinami wyszczerbionych sęków piękny oparty na kamiennych fundamentach pachnący żywicznym ulepkiem w oddali szumiał las niezmiennie brzozowym listowiem zachęcając zielonością by wejść głębiej w poszycie jeżynowych kolców pokazałeś mi dziś Annę zagubioną w bezradnej niemocy która jak oćma na trwałe zakryła kawałek świata wodząc po omacku palcami po brodzie tam gdzie zaczyna się ciemność budzą się żądze mówisz zamykam oczy jest mnie coraz trudniej wypędzić z głowy zespolona z nią jak mgła wpełzam w zakamarki wspomnień   ten wiersz już tu był ale go bardzo lubię  Niech zostanie na dłużej 
    • @Maksymilian Bron Myślę,  że boski alfabet rozsypał się w dusze... Pozdrawiam 
    • Bardzo dobry i na czasie felieton. Choć manipulacja medialna to dzisiaj nie nowość. W obecnych czasach mamy internet, który jest potężną bronią rażenia.I choć nie zabija, ogłupia i omamia ludzi. Najbardziej perfidnymi metodami tworzy się memy pełne fejków i innych kłamstw. Kolejny rząd zapowiada walkę z mową nienawiści ale tak naprawdę jest to pragnienie do przywrócenia represyjnej cenzury z czasów PRL.Dziennikarze popularnej stacji bardzo często zadają pytania z tezą i sugerują odpowiedz, jaką chcą uzyskać od polityka w studiu. Na przykład zamiast zapytać: jak pan ocenia obecny rząd? pada pytanie : poprzedni rząd wprowadził chaos i bałagan, z którym walczy obecny bo chce przywrócić rządy prawa- czy pan (i) to popiera? Przecież nikt w odpowiedzi nie zaprzeczy... Dziękuję Tobie bardzo za ciekawy felieton.
    • @Wiesław J.K. to były ciężkie czasy  Babcia mi o nich opowiadała  Przeżyła 94lata i do ostatniej chwili była niezwykle świadoma  @Migrena przepraszam nie chciałam przynieść  Temat wojny i w ogóle martyrologia narodu Polskiego jakoś tak we mnie od dziecka siedzi  Stabilnie  @Berenika97 u mnie raczej tej sielskości niewiele w wierszach

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję pięknie za czytanie @Roma dziękuję Romeczko  Miło że donie zerkasz przytulasy @Alicja_Wysocka ktoś mi kiedyś powiedział że mam starą duszę  I chyba miała rację ta osoba  Pozdrawiam @Jacek_Suchowicz nie sądziłam że mogę Kogoś zainspirować  Miłego dnia Jacku 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...