z archiwum "X" ... The Love, czyli trzy i czternascie w okresie

[FIRLESTON]

Niewymierna, nie wyliczysz jej z proporcji,
Czy przed nawias wyciągnąć się da?,
Prędzej przy zadaniu dostaniesz tym torsji,
Tangens z cosinusem w jej ramiona pcha.

Miłość - największa życia niewiadoma,
Aksjomat, którego nie da się rozwikłać,
Jej liczba zawsze jest zaokrąglona,
Na tablicy uczuć zadaje nam przykład.

W każdym swych równań układzie,
Wykreśla na osi współrzędnych krzywą liczby "Pi",
A rzędną i odciętą kreśląc w nieładzie,
Jest nieskończoną - koma czternaście, po trzy.

W sinusoidalnym wykresie losu,
Wyznacza swój bilans kwadratury koła,
I przewrotnie dopuszcza do głosu,
Tego, który przeliczyć nie zdoła.

Tak prawdą jak i fałszem jest w swej geometrii,
Prawdopodobieństwa obliczyć nie można,
Wyznacza egzystencji swą oś asymetrii,
Zarazem to dzielnik i mnożna.

Kochać, jak to łatwo powiedzieć,
Miłość potęgą, pierwiastkiem, całkiem i różniczką,
Kochać, jak to łatwo powiedzieć,
Nie daje się przeliczyć - tym, co na nią liczą.

Nieokreślona, niewymierna - mój marny Talesie,
Nieskończona, Pitagoras też nie zbierze tu braw,
Jest jak "trzy i czternaście w okresie",
Dziwny jest ten świat ludzkich spraw.


www.firleston-poezjaamatorska.blogspot.com

[FIRLESTON]

it`s for You only...

[Gość]

A ja zauważyłam zmienną*
I dlatego nie podzielam zachwytu Kasi.
Przykro mi szanowny autorze, ale dla niektórych matematyka do dziś jest piętą achillesową ;-)
Pozdrawiam
jola

* spece od komputerów " zmienną" określają "problem" ;-)