Sunion

[Marcin Sońko]

Na przylądku Sunion
Tam gdzie kończy się Attyka
A Słońce codziennie
Zachodzi nad niespokojną wodą
Wśród białych kolumn jak słupy soli
Wieje czysty morski wiatr

Latem spotyka tu woń pomarańczy i cytryn
Suchej ziemi śnieżnych kolumn
Zimą głaszcze tylko stary przybytek dumnego boga

Postawili bogu morza świątynię
Na przylądku na granicy
I rzekli tu włada Ziemiotrzęsca
Pan Głębin Król Ciemnych Otchłani
Ten który z morza wypomniał Królowi Niebios
Że jest mu równy a krwią starszy

Wiatr głaszcze starą świątynię na wysokiej skale
Słońce codziennie zachodzi nad niespokojną wodą
A duchy wypatrują w królewskim morzu odległych żagli

[Dawid Rt]

Jak dla mnie dobry wiersz. Pozdrawiam