Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Kwiatuszek ten wiersz jest o odchodzącym lecie a o przychodzącej jesieni będzie inny:))))      

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      dzięki nie wiem co mam napisać  ostatnio określono mnie "poetą samoukiem" może coś w tym jest:))))
    • słońce rozkłada woal na pozdrawiających się samochodach miasto drgnęło z odrętwienia kłapią buty po chodniku   wskrzeszane uśmiechy brudne i nieszczere - często spadają w lśniące kałuże wiatr przekaże pozdrowienia   czyni to przecież na przymierze co niedziele tyle różnych błękitów już poznałem
    • @Dagna Myślisz, że każdego można przypisać do jakiegoś schematu. Mimo tego, że każdy człowiek to ktoś niepowtarzalny. Jeśli nawet wpisze się w schemat niedostateczność , schemat może być punktem wyjścia , nie granicą. Kiedyś lubiłem czytać, słuchać tych psychologicznych błękitów. Jaka to cienka granicą dzięki poznawanie od upraszczania.  Tekst - to oddech między zdaniami, rozwarstwienie teraźniejszości. Pozdrawiam   
    • a niech się ona w rymach chowa niech będzie przy niej kolega rytm i niech ją trzyma wzmacniając powab tak aby każdy śnił o niej śnił   a jeśli nawet w zwiewnej ułudzie gdzieś wpadnie na nią ów ślepy traf nie wytrzymuje być z nikim dłużej sam ci przyniesie i powie masz :))
    • A z sadu Jan, co ma - bierze bez Rei. Ba - moc na Judasza.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...