miłość

[angela xx]

W mym sercu jakoś opustoszało
Poczułam jakby chłodem zawiało
Przestrzeni nagle za wiele się zrobiło
Jakby coś znienacka się zawaliło
Chciałabym to teraz odbudować
I się tam przed światem schować
Lecz sama budować nie mam siły
Gdzie jesteś mój miły?!
Pomóż mi te głazy przenosić
By szczyty gór wznosić
Dbaj ze mną o ziemię by plony rodziła
By się nimi zawsze z nami dzieliła
Dbajmy o potęgę, którą zawiera woda
By życie z niej czerpała cała przyroda
Dbaj ze mną o drzewa
Bym nie czuła się jak Ewa
Bym nie musiała grzechu popełniać
Lecz twoje marzenia spełniać
Dbaj ze mną o żywe istoty
Nawet gdy nie ma na to ochoty
By czyste zawsze było nasze sumienie
By nie podległo przez Boga złej ocenie
Rozpalaj mi ogień bym bezpieczna była
Bym przed światem więcej się nie kryła
Oraz w modlitwy milczeniu ze mną trwaj
A efektem naszej współpracy będzie Raj