Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

gra muzyka
cicho tu jednak
słyszę szum morza
nie, ludzie za oknem
idą do kościoła

stoję na podłodze z twardej deski
lub wody
zapadam się pod nią
tonąc płaczę nad moim snem
o życiu


(wiersz poprawiony ...właściwie już nie mojego autorstwa)

Opublikowano

Więc może ja zacznę :( hmm, a więc:

1 strofa:
- moim skromnym zdaniem jest nudna;
- rymy w tej strofie niszczą rytm;
- ta strofa powinna iść jeszcze na warsztat, bo jest niedopracowana i przegadana np. "idzie do kościoła modlić się do Boga" - jeżeli idzie do kościoła to chyba wiadomo, że idzie się modlić do Boga;
- ta strofa strasznie mi zgrzyta (m.in. przez rymy)
- pytajnik nie potrzebny, bo czytelnik czytając wiersz też musi zadać w tym miejscu pytanie "szum morza?" - lepiej by brzmiało w trybie orzekającym, czyli normalnie, bez pytania, bo i tak sensu nie zmienia;
- moim zdaniem można zmienić "ludzi tłum" na "ludzie" - to to samo, a lepiej się czyta;
- to wszystko o tej strofie

2 strofa:
- poetórzenie w krótkim tekście jest nie na miejscu (w tym przypadku "deski" i "życie-życiu");
- 3 pierwsze wersy takie sobie, gdyby nie te rymy...........częstochowskie................ ;
- 3 ostatnie wersy -> j.w. ;

Ogólnie nie znalazłem w tym wierszu nic dla mnie, no niestety, nie podoba mi się:(
Poniżej troszkę przerobiłem ten wiersz, (nie obraź się:)) ale oczywiście nie znaczy,że lepiej, ale ja tak to jakoś widzę:) :

gra muzyka
cicho tu jednak
słyszę szum morza
nie, ludzie za oknem
idą do kościoła

stoję na podłodze z twardej deski
lub wody
zapadam się pod nią
tonąc płaczę nad moim snem
o życiu

Tak to widzę, nie przerabiaj, bo może to być niesłuszne.

Oczywiście nie musisz brać pod uwagę mojego komentarza, bo ja mam prawie zawsze poglądy odwrotne do innych :)

No dobrze już nie męczę, Pozdrawiam:)

Ł.S.

Opublikowano

Dziękuję Łukaszu za konstruktywną krytykę. Nie potrafię odnieść się do Twojej "przeróbki". Muszę to jakoś przetrawić, przemyśleć i zacząć jednak w piaskownicy. Nie mam pojęcia o pisaniu wierszy. To się ze mnie wylało po wielu latach egzystencjalnego niebytu.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Masz rację Łukaszu to się nie trzyma kupy.
Idę do piaskownicy.
Mam nadzieję, że pomożesz mi jeszcze nie raz otworzyć oczy.
Naprawde cenię sobie takie rzeczowe rady.
Pozdawiam.

  • 3 tygodnie później...
Opublikowano

Niestety nie czytałem tego wiersza w pierwowzorze. Zastanawiam sie czy jego sens nie uległ zniekształceniu po tych poprawkach?? To co teraz przeczytałem, mimo wszystko wydaje mi się ciekawe. Żeby poczuć jego klimat należy go przeczytać: w ciszy, w ciemnym pokoju i z zamkniętymi oczyma. Jeśli to zrobiliście: O czym myślicie??

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...