Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

rzeka żywiołu


Rekomendowane odpowiedzi

ulewa nieba uderza, zostaliśmy sami,
uwięzieni, bezsilni i zbłąkani,
idziemy pod wiatr w złowieszczym deszczu.
zbierzmy się jak górskie potoki,
lawiną wody rwąc do przodu,
żeby wynurzyć z dna mroku.

zalana ziemia nie wchłonie
ani jednej zdradliwej kropli,
z wściekłością spluwa strugami
do koryta rzeki.

spieniona rozrywa brzemię,
łoskotem wypłakuje skargi,
nie odda podstępnym kłamcom nurtu,
płynie i płynąć będzie do wolności,
spełnienia.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...