Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Powrót.


Rekomendowane odpowiedzi

Wiem że kiedyś wrócę
na planecie smutku nie żyje sie wiecznie
bezsilna ,pokonana znajdę wyjście
i drogę do domu a rzeką bez powrotu
popłyną moje myśli o Tobie.
Poskładam skrawki wspomnień
które dręczą i trzymają mnie tutaj,
wyrzucę z siebie żal i uspokoję serce
bo rozpaczliwie wyrywa sie z piersi
żałośnie wołając Twoje imię
a potem spalę to wszystko
na stosie zapomnienia.
Zostanie tylko rozbite szkło
szklanej klatki w której tkwiłam
bezsensownie tyle lat,
dla Ciebie..

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...