Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Odkrywaj mi Siebie powoli bym głodny był i nienasycony,
Odkrywaj mi Siebie powoli, do snu utul....gdym zmęczony.
Ja w Twoje ramiona się wtulę i siły odzyskam stracone,
Odkrywaj mi Siebie powoli, gdy Ciebie wybiorę na żonę.

Ja twarz Twoją ujmę w swe dłonie i usta scałuję spragnione,
Przytulę i dodam otuchy, bo Ciebie wybrałem na żonę.
I murem pewności otoczę. I sercem ogrzeję gdy trzeba.
Odkrywaj mi Siebie powoli .....pokaż mi skraj swego nieba.

Odkrywaj mi Siebie powoli, daj jednak choć szczyptę szaleństwa.
Wśród wichrów i burz namiętności, uniesień, pożądań małżeństwa.
I ogrzej mnie serca płomieniem, żar duszy niech czuję na ciele.....
Okrywaj mi siebie powoli ,mój piękny ,wyśniony Aniele.

Opublikowano

poprawiam .jeszcze raz i to pewnie ostatni ...mam w D: poprawki ....:)))


Odkrywaj mi Siebie powoli bym głodny był i nienasycony,
Odkrywaj mi Siebie powoli, do snu utul....gdym zmęczony.
Ja w Twoje ramiona się wtulę i siły odzyskam stracone,
Odkrywaj mi Siebie powoli, gdy Ciebie wybiorę na żonę.

Ja twarz Twoją ujmę w swe dłonie i usta scałuję spragnione,
Przytulę i dodam otuchy, bo Ciebie wybrałem na żonę.
I murem pewności otoczę. I sercem ogrzeję gdy trzeba.
Odkrywaj mi Siebie powoli .....pokaż mi skraj swego nieba.

Odkrywaj mi Siebie powoli, daj jednak choć szczyptę szaleństwa.
Wśród wichrów i burz namiętności, uniesień, pożądań.... Małżeństwa??????
I ogrzej mnie serca płomieniem, żar duszy niech czuję na ciele.....
Okrywaj mi siebie powoli ,mój piękny ,wyśniony Aniele.

Opublikowano

Odkrywaj mi Siebie powoli
bym głodny był i nienasycony.
Odkrywaj mi Siebie powoli,
do snu utul, gdym zmęczony.

Ja w Twoje ramiona się wtulę
i siły odzyskam stracone.
Odkrywaj mi Siebie powoli,
gdy Ciebie wybiorę na żonę.


Ja twarz Twoją ujmę w swe dłonie
i usta scałuję spragnione.
Przytulę i dodam otuchy,
bo Ciebie wybrałem na żonę.

I murem pewności otoczę.
I sercem ogrzeję gdy trzeba.
Odkrywaj mi Siebie powoli -
pokaż mi skraj swego nieba.


Odkrywaj mi Siebie powoli,
daj jednak choć szczyptę szaleństwa.
Wśród wichrów i burz namiętności,
uniesień, pożądań.... Małżeństwa??????

I ogrzej mnie serca płomieniem,
żar duszy niech czuję na ciele.
Odkrywaj mi siebie powoli,
mój piękny wyśniony Aniele.


Zdzisław Chciwiec:może w tej formie będzie lepiej.
Wybór należy do Ciebie.

Pozdr.

J.S

Opublikowano

Tę trzecią wersję lepiej się czyta ,pozostaje chyba literówka w końcówce OKRYWAJ ,
powinno być pewno odkrywaj ,,,
A treść ,powolne poznawanie siebie ,swoich umysłów i ciał które tajemnicą , takich Aniołów nam trzeba ...pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • proponuję podziabać na krótkie wersy i wstawić w dziale poezja - sukces zapewniony
    • Nie zdawałem sobie sprawy, ze swojej niewiedzy.   Pierwszy duch wskazał : „poszukaj czegoś obłego”. Linie podsunęły mi rozwiązanie.   Drugi duch wskazał : „poszukaj okręgu”. Figury podsunęły mi klucz.   Trzeci duch wskazał : „ poszukaj planetarnego koła”. Podpowiedziały ciała niebieskie.   Następny duch wskazał : „ znajdź kosmiczne koło”. Podpowiedział omen.   Padły kolejne życzenia. Nigdy nie skończę podróży.  
    • @Alicja_Wysocka Być może komuś pomoże,  więc nie ma problemu.  @Annna2 @Berenika97 Niestety czasami- człowiek, to nie brzmi dumnie .   Dziękuję, pozdrawiam. 
    • Kiedyś nakazałem sam sobie bo to do siebie było stanąć w prawdzie uczciwej   Rodzinka chciała bardziej by to miało miejsce w prawdzie boskiej tej mojej wyśnionej i wyobrażonej i dekretem uogólnionej   Tego akurat uczynić nie byłem w stanie Zresztą czytałem i Imię Róży Umberto Eco oraz obejrzałem i Jaśminum Jana Jakuba Kolskiego   Postanowiłem więc uczynić co tylko mogę zatem stanąłem w prawdzie o sobie samym i tylko o tym. W sumie też gorzkie to było.   Z prawdą o otoczeniu dałem sobie spokój. Wiem jedno, że otoczenie wcale nie chce ani usłyszeć, ani przeczytać prawdy o sobie. Wiem to chociażby z Kuzyna Ponsa Balzaca i wiem z dzieł Emila Zoli.   Otoczenie chce od wytworu liter szczęścia, a nie pecha. Co też jest prawdą zdaje się.   Otoczenie dzieli się tylko na branże a w nich na ciemiężonych i ciemiężców zdaję sobie niestety sprawę niestety doskonale że to w gruncie rzeczy tylko tyle Aż tyle dopowiedzą drudzy drodzy...   O niej natomiast w dalszym ciągu nic nie wiem. Nawet nie bardzo mam kogo zapytać...   Zaniechałem długopisu i jego liter odnośnie do powyższych. Nawet niniejsze pociągnięcie długopisu wydaje się być zupełnie zbędnym... A może tylko zaniedbałem?   Gdybym jednak go nie poczynił wcale a wcale wytknęli by mi totalną wrodzoną zresztą obojętność. Kazali by mnie poetę leczyć z nieodpowiednich wierszy... chciałem zatem - chociaż wierszem postawiłem na swoim!!   Warszawa – Stegny, 20.08.2025r.      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...