Ograbieni z uczuć

[cichoszept]

Morze na którym sztorm.
Wyrwani przez grom ze snu ekstazy.
Ona i on.
Kochankowie nadzy,
Niczym opadłe z liści sady.
Wzrokiem malowanym bladych twarzy.
Uczuć które strach obnażył.
Wepchnięci jak pochodnie w zimnom toń obawy.
Na ich ustach noc niespokojna, niepozwalająca marzyć.
Choć słodycz ciał w nich jeszcze która parzy.
Rozpalona przez dwa serca jak wulkan żarem lawy.
Jedna dusza w której głos rozpaczy jak wilk zawył.
Bo ktoś bezczelnie z tego snu ich ograbił.

[Zdzisław_Chciwiec]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.....moim skromnym zdaniem w " Morze na którym sztorm." - tu dodałbym określenie czego np , odrazy ,bo tak myslę ,że nie trzyma się całości - to pierwsze zdanie jest jakby jest wyobcowane
"w zimnom toń obawy." jest literówka bo powinno być raczej zimną ,chyba ,że takie było zamirzenie ......puenta tradycyjna ten/ta trzeci......nadzy z sady mało sie rymi :)).....całość i zamierzenie przyzwoite ......dobrze ,że to był sen :))pozdrawiam