Wolność słowa

[cichoszept]

Wiersz bez kajdanek,bo to nie taniec by miał formę i ramę.
Treści porozsypywane na parkiet, po rozdeptywane przez gorącą salsę.
Tu rozmach przegania wyobraźnię, choć piszę prosto, dosłownie, dosadnie.
Nie używając metafory prawie żadnej kreuję abstrakcję własnych pragnień.
Tu nie musi być pięknie, ale musi być ładnie. Cenzura słów tu nie dopadnie.
Ja jednak w spokoju zostawię te wulgarne, bo bardziej ze mnie romantyk niż twardziel.
Już nie może płynąć prawda bardziej z tych emocji. W żaden kaftan nie ubiorę swojej twórczości.
Jedyną granicą będzie granica nieskończoności, bo to moja kraina snów i szczęśliwości.
Moje marzenia tu nikną w całości, by się karmić smakiem wolności.Za wszystko tu winny i nie biorący za nic odpowiedzialności.Poeta bez stylu, rytmu i rymu, który obrał zły azymut.
Lepiej się wyucz oklepanych formułek często słyszę, lecz ja dopiero zaczynam życie gdy wolnym słowem piszę.