Ojczyzna krzywd

[Józef Bieniecki]

Ojczyzna krzywd,obłudy ,zła,
Przez wrogów podzielona,
Kłamstwa,konfliktów,świętych krów,
Szarpana w wrogich szponach.

Bezwarunkowy tworzy gniot,
W macki wciśnięta Unii.
W prowincjonalnym tapla tle,
A rząd w niej się kołtuni.

"Zgoda buduje"-warczy wróg,
Pogubił się w intrygach.
Mają wyborczy ciągle dług,
Na niepamięci miga.

Nieszczęście,przemoc zionie z Rosji,
Z tym z Niemiec upodlenie.
Służalcze w rządzie zewsząd głosy,
Wasalskie poniżenie.

W katyńskiej krzywdzie-Mińska głos,
Poległych w kraju kata.
W rocznicę zdarzeń dzielą los.
Znów krwawe ręce "brata".

Wiadomo dziś ,jakoś będzie,
Przytakną im klakierzy.
Co podyktują z Moskwy sędzie,
W to nikt tu nie uwierzy.

Załgany portret,sumień wrak,
Na tronie posadzony.
Wokół klakierów toczy rak.
Z tymbaku blask korony.

Józef Bieniecki