Sitwa

[Józef Bieniecki]

Sitwa -sztuczny to potworek,
Na przestępczym stąpa gruncie.
Z racji wtórnych zawsze opcji,
Jest z natury równa huncie.

W cieniu siedzą dyrygenci,
Grożąc z tyłu swą batutą.
Mężykowie starej służby,
W diablim stadle,z ich Borutą.

Siódme dno w dziurawym garnku,
Nie pozwala ugotować.
Ale starym wzięte lutem,
Każe w garze kontrolować.

We przestępczym interesie,
Sieć mafijnych oligarchów.
Na masońskiej tajemnicy,
Świat dewiantów,wrednych parchów.

Pod łapskami kruche lody,
Ten miejscami głucho trzaska.
Trzeba wiadra zimnej wody,
Wylać na łby,brudne łapska.!!

Józef Bieniecki