Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jak bym mogła


Rekomendowane odpowiedzi

czytam i czuję wracając
do nastoletnich lat
uśmiecham się i płaczę
a teraz jestem tu
na wzgórzu skąd blisko
tak blisko do śmierci
poczytam jeszcze ulubione
może Pawlikowską
może Teresę , bestię ,Tarę
i innych ,bo wymieniać trudno
nazbyt trudno
jak walczyć przyszło mi
z demonem śmierci
czekam i czekam
na próżno
wynik meczu 0-1
nie wiem czy
Bóg da mi ostatnią szansę
szansę na bycie z Wami
Wami bo jestem sama
tak sama
jak nikt

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


moja mama też tak mówiła, że opuścił
byliśmy z nią u ks. (okazało się egzorcysty) bo było b. źle,
Jest niszą jeśli człowiek też Boga opuści
(w innym wypadku jest to niemożliwe) Aniu
nie pozwól na to, bo wtedy miłosierdzie już
do Ciebie nie dojdzie tak jakby chciało a chce, a
ten stan ma to do siebie, że Szatan chce mieć
większe pole do działania, to tyle
jak chcesz możemy porozmawiać
J. serdecznie
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


moja mama też tak mówiła, że opuścił
byliśmy z nią u ks. (okazało się egzorcysty) bo było b. źle,
Jest niszą jeśli człowiek też Boga opuści
(w innym wypadku jest to niemożliwe) Aniu
nie pozwól na to, bo wtedy miłosierdzie już
do Ciebie nie dojdzie tak jakby chciało a chce, a
ten stan ma to do siebie, że Szatan chce mieć
większe pole do działania, to tyle
jak chcesz możemy porozmawiać
J. serdecznie
Judytko porozmawiamy za jakis czs ,trudno mi teraz pisać!
Z bogiem!
Ania
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • każde dno ma drugie dno każda choroba jest chora każde lustro odbiciem każdy brat ma brata każda racja racją   ale nie każdy może być szczęśliwym  nie może ziścić swych marzeń bo życie go nauczyło o nie się potykać 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - kościół powinien świecić skromnością - dzięki za czytanie -                                                                                                 Pzdr.serdecznie. @violetta - @Jacek_Suchowicz - @Marek.zak1 - @Łukasz Jasiński wszystkim wam dziękuję za komentarze - 
    • Ona nie wie czy dalej kocha, nie wie co czuję, kiedyś cieszyła, dziś w serce mnie kłuje, nie wiem co z tym zrobić, gdyż nadal ją kocham, chciałbym umrzeć spłonąć odpłynąć gdzieś w otchłań, w pustkę się zmienić, owa w mym sercu teraz gości, nie ma w nim już ani krztyny szczęścia czy radości, chcę umrzeć zniknąć lecz śmierci się boję, co mam robić? - nie wiem  we własnych łzach tonę.
    • @Ajar41 - @Rafael Marius - @helenoir - dzięki - 
    • Rachael * Znalazłam w niepamięci mały okruch czasu, Lecz boję się go dotknąć i dokładnie zbadać.  Zrobiłeś to specjalnie? Powiedz mi od razu… Dlaczego wątpliwości mam odczuwać nadal?   Wiesz dobrze, czemu światłem skrzy się bursztynowym, Bo przecież, tak naprawdę wiemy to oboje. Uciekłam - będą szukać. Co mam teraz zrobić? Powtarzasz, że wspomnienia nie są nawet moje.   Widziałeś je, nieprawdaż? Mów, i nie udawaj, Jak gdybyś miał tajemnic nie zobaczyć nigdy. Czy teraz, gdy przed tobą stoję całkiem naga, Wciąż pragniesz, bez wahania, ścigać mnie, jak inni?   Chcesz milczeć? Więc dlaczego, gdy rozpinam włosy, Odczuwasz, na nadgarstkach, sto tysięcy muśnięć? Przemienię cię za chwilę w najprawdziwszy dotyk, A kiedy będziesz gotów, zmienię siebie również.   I będę, wręcz na przekór, delikatne dłonie, Przeplatać przez rozgrzane opuszkami ciało. Impulsy, tuż pod skórą, iskrzą pobudzone; Nie znałam tego wcześniej. Powiedz, co się stało?   Zaufać mam wspomnieniom? Wybacz, nie potrafię, I coraz bardziej przez to siebie nie rozumiem. Ciekawość tak bezczelnie sny obraca w jawę; “Pocałuj mnie” - do ucha ciągle podszeptuje…   I działa, jakby była nieskończoną siłą, Na którą całe życie, dotąd miałam czekać. Pod skórą, jakże blisko - pozwól - niechaj płyną! Pocałuj mnie, dotykaj. Zrób to proszę, Deckard.   ---   * - replikantka, w której zakochuje się, z wzajemnością, główny bohater filmu Blade Runner, Rick Deckard.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...