Samotność egz.

[Ela_Ale]

Sine usta zaciskam
w szarej ciszy milczące.
Słyszysz kroki? Nikt tutaj nie przyjdzie.
Listów setki wysłane
nie znalazły adresów.

Listonosz w progu stoi zdyszany.
Pukanie do drzwi też jakby ucicha
niemiarowym rytmem milknącym.
Biel na strychu i cienka, bezmyślna szarzyzna
bez kontaktu nikłym prądem szafują.

A w salonie? W fotelu rozparta wygodnie
siedzi Dama z imienia nieznana,
wszechobecna, bolesna, milcząca.
Zamyka się dom na ciężkie trzy skoble.
Goście nigdy już tutaj nie przyjdą.

[Dla Jaj]

Hmmmm nie da się ogrzać ....kwindesencją goryczy. A tak liczyłem na ciepełko. Elunia nam posmutniała. Buziaki. Życzę poprawy humoru. W.

[Ela_Ale]

Waldku! W życiu! Nastrój mam wyśmienity, ale chciałam ostatnio zabawić się w takie bardziej smętne, a tu: egzystencjalne tematy. Poparz, jaka jest fajna ta biel i szarzyzna (nasza mózgownica) na "strychu", niżej coś puka, a tak naprawdę często jesteśmy sami ze sobą, a Dama jakoś nieczuła. Widać, goście jednak przychodzą, na co najlepszym dowodem Twoja tutaj wizyta. Całuski i pamiętaj, że pilnie śledzę Twoją satyrę. Nie chcę tylko już przesłodzić i dołączać się do pochodu chwalców czasem bezrefleksyjnych, nikogo nie obrażając. Uważaj na ortografię! E.

[Dla Jaj]

No to mnie uspokoiłaś, bo już miałem napisać dedykowaną satyrę, a co do buenduw ortograwicznych to strarznie staram śę uwarzać :):) Buziaczki.W.