Rabatka.

[Józef Bieniecki]

Moja rabatka zapłonie w kwiatkach,
Słońca złocieniem,wiosny promieniem.
Jedne z finezją dotkną pasteli,
Inne wypłyną spod akwareli.

Ozdobne w liście, inne kępiaste,
W tęczowych kwiatach,różą kolczaste.
Tam łączka wrzosów, w fioletu cieniach,
Będzie się mienić w słońca promieniach.

Szałwia ,posłanek,wraz z makiem wschodnim,
Z złotnicą żółtą ,Mikołaj Olbrzym.
Rumian,dziewanna,zawsze wspaniała,
Czosnek z ostnicą będzie rastała.

Może utworzę ją z małych kwiatów.
Pierwiosnków,bratków,innych bławatów,
Pośród żonkili i tulipanów,
Będzie rabatka u stóp kasztanów.

Lilii grządeczka wprost roześmiana,
Z boku frezjami poubierana.
Maciejka, fuksja,i pelargonie,
Rozchodnik wielki po drugiej stronie.

Stokroć,nagiętek, zapominajka,
Paszcza, lawenda po schódkach w rajkach.
Żepich z niecierpkiem usiądzie w parach,
Różne łubiny w długich falbanach.

Józef Bieniecki