Pożegnanie

[Jarosław N]

Czerwienią zapłoneło niebo,
Barwiąc nią serce oraz duszę,
Insygnia losu człowieczego,
Wpisane w ciało Boskim tuszem.
Miłość i krew to ten sam kolor,
Kwitną nim także piękne róże,
W barwach tych swój początek biorą,
Słowa poezji skryte w piórze.

Bywa że gesty pożegnania,
Potrafią mienić się czerwienią,
One są częścią przemijania,
Które wciąż łączy niebo z ziemią.
Ostatni raz pozdrawiam szczerze,
Sentymentalnie,zawsze mile,
Czy się spotkamy-ja w to wierzę,
Życie trwa tylko krótką chwilę...