Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Ze smutkiem w oczach, gdy pędzi świat.



Za maską skrywasz swoje ja
W ciszę zgrabnie wplatając
Drżący krzyk rozpaczy
Tak, by nikt go nie usłyszał
By nikt nie pomyślał
Żeś słaby
I choć dobrze wiesz
Że to ludzki przymiot
To jednak
Z obłudnym uśmiechem na ustach
Brniesz do przodu
Udając, że wszystko jest idealnie

Za złotą maską skrywasz twarz
Pokazując innym imaginację
Za złotą maską skrywasz twarz
W nadziei, że ominie cię świat
Że ominie cię życie
Opublikowano

Oj, jak zgrabnie wplatasz i pleciesz w wiersze myśli Joasiu.
Jakże często zakładamy maski by nie ujawnić naszych czułych punktów.
Jakie smutne, że jest w nas tyle obawy przed zranieniem.
A życie pomyka do przodu ...
Miłego dnia :-)

Opublikowano

Śmiej się pajacu
choć łzy ci płyną,
w tym ludzkim garncu
najsłabsi giną...

Pozytywy i negatywy takiej postawy, zależy z której strony się patrzy i nie każdy potrafi grać. Do przemyślenia... Pozdrawiam

Opublikowano

Myślę Gieniu, że niekoniecznie o grę chodzi. Znam takich, którzy za maską chowają tę część siebie, która najbardziej jest narażona na zranienia. Są sobą aczkolwiek, części siebie nie ujawniają... Masło maślane mi wyszło z tego gadania?
Pozdrawiam Was oboje : miłą utorkę i miłego komentatora
równie miła jola ( a co, pomarzyć sobie nie można?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...