Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Papużka i kotek


Rekomendowane odpowiedzi

Fantazja podsuwa mi obraz smakowity
Pełen kolorów, puszystości i olśnień
Zmieniłeś się w kotka o sierści srebrnawej
Ja zostałam papużką dość filigranową

Kotek i papużka wyrafinowanych myśli
Nie mieli z początku. Znajomość szła gładko
Ot, czasem jedno drugiemu się przyśni
Bawili się niekiedy niewinnie i słodko

Kotek kiedyś jednak wysunął pazurki
Ostre, gotowe do zaczepki czynnej
I nimi papużkę po mięciutkich piórkach
Raz łapką, raz pyszczkiem jął gładzić niewinnie

Zaloty były z czasem coraz bardziej śmiałe
Dotykał papużkę za chętną jej zgodą
Pobechtał, miauknięciem podniecał jej ciało
Ptaszek poczuł żądzę podobną do głodu

Teraz dzióbek i piórka zaczęły swój taniec
Badały, gładziły, iskały futerko
Mruczenie zabrzmiało jak miłosne granie
Tak rozpoczął się romans zwierzątek niewielki

Koniec tej bajeczki dziwny zdać się może
Kotek w ptasiej klatce pozostał zamknięty
Papużka na niej siedzi wolnością się ciesząc
Morał: prawa miłości bywają nieugięte.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Jasiński Łukaszu, bardzo bogata rodzinna biografia/historia.  Pamiętam tylko, że mój dziadek ze strony mamy był ułanem Pilsudskiego i wrócił z wojny jako inwalida, spadł z konia podczas bitwy i nabawił się garba, tyle tylko pamiętam z opowiadań, byłem wówczas małym chłopcem. Wiem także, że jedna z moich ciotek posiadała szablę ułańską, zapewne była to szabla mojego dziadka. Jeśli chodzi o nazwiska, to moi przodkowie należeli (z obu stron) do szlachty - Orłowski, Pietras, Gulewicz, Korzeniowski, niestety szczegółów nie znam.  Jedni mieli posiadłości w okolicach Legnicy, drudzy utracili wszystko co mieli na kresach. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W sumie dziękuję, troszkę przyjrzałam się na spokojnie swojemu testowi :-)         Troszkę poprawiłam. Natomiast: I w butach jak kot w butach, jest bardzo dobrze :-) Jak najbardziej zegar NIE na ścianie., tylko na telewizorze, ale już go nie chcemy ;-) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)     Dawno nikomu nie chciało się już komuś tak poprawiać :D Dziękuję @andreas i @Rafael Marius i @Łukasz Jasiński i @Nata_Kruk :-)
    • @Annie Świetne - aranżacja (i muzyczna, i wizualna) powściągliwa, a wyrazista. 
    • Trochę mnie nie było tutaj    Na każde drgnięcie telefonu Sprawdzam, czy to ty  Choć wiem, nie powinienem  Realne wydają się sny  Pasujemy jak ulał  Jednak nie pasuje nic  To marzenie czy zaduma Nie pozwala nam być   
    • Nowa karta, któż to wie? Życie biegnie, zmienia się. Ludzie mówią: wieczny pęd, Los w harmonii gubi dźwięk. Pelargonia, prosty kwiat, Cichy świadek naszych lat. Wciąż rozkwita mimo burz, Od wiek wieków - trwa bez słów. Rok się budzi, siłę daje, Jakże szybko ta ustaje. Wstaje cicho, niebywałe, Ile wrażeń nam oddaje. Krętych ulic wiele jest, Proste, strome tudzież też. Idziesz, biegniesz, przeskakujesz, Padniesz, wstań - moc budujesz.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...