Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Chmurzyska.


Rekomendowane odpowiedzi

Gnaj ponure chmurzyska,
Niech pogody nie mącą.
Jak pirackie okręty,
Odgrażają się słońcu.

Artylerii niebieskiej,
Grzmią armaty korsarzy.
Moje skąpe nadzieje,
Gną się w ogniu miraży.

Drzew runęły już maszty,
Wiatr poszerzył zła żniwo.
Jak na morzu bitewnym,
Grzmi już bitwą prawdziwą.

Szopa stoi już w ogniu,
I stodoła na przeciw.
Piorun ogniem kulistym,
Ku chałupie już leci.

Biją nieba armaty,
Nieba pluszczą chmurzyska.
Ogniem nieba błyskawic,
I w niebieskich pociskach.

Morze wyje wzburzone,
Chociaż jakby zelżało.
Ziemia pachnie świeżością,
Oczyszczone nawałą.

Józef Bieniecki

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...