Liść.

[Józef Bieniecki]

Na parkowych ścieżynach,
Liście złote, pokotem,
W kobiercowych trawnikach,
Słońce ciska złotem.

Karty liścia przekłada,
Jak z książek marzenia.
Nowe wzory układa,
Niby od niechcenia.

Buja liściem w obłokach,
Tamte maże w błocie.
Okiełzały kałużę,
Oblepiając krociem.

Liść się tarza złoty,
Snuje z babim latem.
Jeszcze miga w drzewach,
Połyska szkarłatem.

Ranny wietrzyk go porwał,
Uniósł w rzek zakole.
Inny usnął na miedzy,
W ozimin padole.

Mieni złotem ,szkarłatem,
Zielenią wiosenną,
Polski piękną jesienią,
I Polską niezmienną.

Józef Bieniecki