Prolog

[Szugar]

Olśniło mnie. Nagle spomiędzy warstw cieni zaczęły wyłaniać się strzępy światła, które mimo starań mojej matki, przedzierało się między trybikami w mojej głowie.
Było pewne, że znałem tą dziewczynę. Jej zapach wdarł się do nosa i zawładnął każdą komórką mojego ciała, przypominając przeszłość, zakazaną przeszłość.

-Lilly...! Krzyknąłem, choć nie miałem pojęcia, czy ona faktycznie ma tak na imię.
Jednak jej już nie było. Gdybym zapytał się przechodniów, co się stało, każdy odpowiedziałby, że uciekła, znikając w gęstych murach miasta, lecz ja wiedziałem, że nie zrobiła nawet jednego kroku.
Rozpłynęła się wraz z powietrzem, uleciała w miejsce, w którym nie mógłbym jej odnaleźć.
Miałem tyle pytań bez odpowiedzi i tak wiele odpowiedzi bez pytań, lecz musiałem zaczekać.
Coś mi jednak mówiło, że niedługo znów się spotkamy...