Rymowanki

[Józef Bieniecki]

Myślę sobie całe ranki,
Jak układać rymowanki.
Jaką myślą dzisiaj błyśnie,
Wena twórcza ,piórem ryśnie.

Myśl błądziła,myśl szukała,
Rymowanki układała.
Stało się tak jak myślałem,
W wierszach już się zakochałem.

Nie napiszę-brak mi was.
Wypalony męczy czas.
Poszukuję więc tematu,
Chcąc go ubrać wierszem kwiatów.

Dzięki Bogu myśl się jąka,
Zawsze jednak w głowie błąka.
Kwiatem czasem jak stokrotka,
Też jest różą-piękna,słodka.

Dumam, wisząc na przestworzu,
To nad polem,na rozdrożu.
Ze zwierzyną przekamarzam,
Śpiewy ptasie wraz powtarzam.

Mam więc w sobie coś ze sztuki,
Bliżej piękna i nauki.
Dziś dziękuję za tę z dróg,
Którą kazał kroczyć Bóg.

Józef Bieniecki