Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Kocham cię!
Eeee tam, nie wierzę!
Tak, kocham cię, mówię ci szczerze!
Kochasz mnie, ale dlaczego?
Sam nie wiem, chyba godna jesteś tego!
Nie wierzę, opowiadasz mi bajki,
grasz mi na strunach bałabajki!
Aaaa ...a jak mnie kochasz?
Kocham cię skrycie
i kocham nad życie!
Cooo, umrzeć byłbyś gotowy?
Umrzeć to nieee, o tym nie ma mowy,
raczej żyć, ot tak, bez głowy!
Bo głowa w obłokach
szybuje, gdy się mocno pokocha!
A na ziemi cooo, nogi?
Tak, nogi przemierzają do ciebie drogi
i dojść jakoś nie mogą,
może złą idą drogą...
Wiesz co, ja ci nie wierzę,
nieszczere odmawiasz pacierze!
Nooo, jakże mnie kochasz, mów jeszcze!
Nie mogę mówić bo dreszcze
wstrząsają me ciało
a kochania wciąż mało!
Ale ci powiem tak prosto, dziecinnie,
że kocham z ufnością, niewinnie,
kiedy oczy otworzyć przychodzi pora,
bo kocham od rana aż do wieczora.
A co w nocy???
W nocy ...zaglądam w twoje oczy
jak w studni głębię
zaglądają spragnione wody gołębie...
I czytać ci książkę do snu też jestem gotowy!
Książkę do snu czytać gotowy???
Tak, taką książkę od stóp do głowy
napisaną znakami braila
twojego ciała emaila.
Czytałbyś jak ślepiec?
Tak, by cię umieć na pamięć!
Juhuuuu, mówisz ciekawie!
Wierzyć, nie wierzyć ...pomyślę przy czarnej kawie!
Pomyślałam; nie, nie wierzę w te bery,
podzieliłam twe gadki przez cztery!
Nie szkodzi, i tak zostało tak wiele,
że starczy na nasze wesele,
a ja i tak będę czekał
aż w ramiona oceanu wpadnie stęskniona rzeka.
I cooo, jeszcze czekasz wytrwale?
Tak, zobacz oceanu wzburzone fale!
No dobrze, już mi więcej nie gadaj,
stęskniona w twoje ramiona wpadam!!!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Idę do ciebie po trochę relaksu by pomnożyć myśli i spaść w wir  upojnego snu   następny dzień pisze swoje wiersze o niedalekiej przyszłości i patrzy na stos wielkich informacji   próbowałem się zmienić jednak świt zmieniał się w pył i odchodził za noc gdzie szukał kilku słów.
    • @Dekaos Dondi „Czy bywa tak, że to, co zasłania światło, jest ważniejsze od blasku, który może oślepić”. Światło oglądane przez pryzmat ciemności ciekawy tekst w naszej paranoi przed światłem.
    • Pozwolę sobie odnieść się do faktów historycznych, bo w dyskusji pojawiły się stwierdzenia, które nie są zgodne z źródłami. Polowania na czarownice oraz skala przemocy religijnej była głównie domeną sądów świeckich w Europie (XVI–XVII w.), nie Inkwizycji. Szacunki współczesnych historyków są następujące: – polowania na czarownice: ok. 40–60 tysięcy zabitych (głównie sądy świeckie) – Inkwizycja (łączna skala): ok. kilkanaście do 50 tysięcy egzekucji – krucjaty: ok. 1–3 miliony ofiar (wszystkie strony konfliktów łącznie) Powyższe liczby nie są “opinią”, tylko konsensusem badań historycznych (XX/XXI w.). Jeżeli w wierszu pojawiają się zdania: „tylko ubodzy dostąpili spotkania z Nim” to to również stoi w sprzeczności z Ewangelią i faktami historycznymi — bo Jezus rozmawiał również z bogatymi, faryzeuszami oraz elitą. W dyskusji pojawił się także wątek współczesnej polityki. Tu także warto zostać przy faktach: – Kościół jako instytucja nie zawsze opowiadał się po stronie wolności – sojusze z władzami autorytarnymi występowały wielokrotnie w historii Dlatego proponuję rozdzielić: wiarę osobistą → może być autentyczna, głęboka narrację instytucjonalną → bywała w historii sprzeczna z etyką To jest jedynie przypomnienie, że: fakty są weryfikowalne — opinie nie muszą być.
    • W kruchości malutkie myśli  Podziwiają rozrost sił odwagi  Rozświetla umysł ich liczba  Nieskończona, rozwibrowana Wielka moc nagich liści  W której Bóg żył drzewa pradawne    Wpuszczone w korzeń  Znaczenie chwil wraz z wzrastaniem Zmienne jakby edytowane Odkrywamy koronę na tej suchej drodze  Czasami w zabawie  Czasami poważnie  Proste rymy tworzą bajkę    Przepastne głębie wydarzeń  Przez nas nie zrozumiane  Boskie wobec nas pragnienia  Trudne zadanie  Wydobyć potencjał nasienia    W refleksji ubieramy się uważnie  Wkraczając wprost do wnętrza ukrytego celu  Zabierając te wglądy w podróż doświadczenia  Czuć już  Bezruch dni w centrum istnienia    Zamykając przeróżne drzwi  Zawsze od relacji w kontemplację samotną  Zwykłe działanie  Cierpienie znoszone z codzienną godnością    I tu słychać nasze piosenki  Echa wzruszeń i wydarzeń  Słychać podziw  Ból ujety  Zajęte przestrzenie ego przeklętym    Naprawianie złego  Od głębokiego lasu Do poczucia zwykłego  Że umrze gdyż się narodziło  Było jest i będzie    Łóżko ogień drewno  Troska posiłek sedno    Blisko niewiedzy  Tkwi sen i spotykam miłość    Puszczam dłoń młodości zżytą z wiecznością       
    • @Berenika97 Dla Fizyki nasz nowy partner z Mechaniki Kwantowej jest bardzo niewygodny.:)) Udany wiersz.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...