Słów brak-Mamie.

[Józef Bieniecki]

Cóż znaczą słowa i kwiatów naręcze?
Kwiat za się mówi,ja się słowem wdzięczę.
Brakło w nadmiarze,albo takie płoche,
Nic nie znaczące .Jakbym miał macochę.

Niech nawałnica słów moich jak burza,
Z serca płynące ,ścielą u podnóża.
Bucha płomieniem,rozpali i gorze,
Płonie gdy zmierzcha,ranne wstają zorze.

Spływa potokiem,życia dzieńkczynieniem,
W stosie spalają się świętym płomieniem,
Wonią kadzidła w wieczności zasłonią,
Od wszego złego na zawsze obronią.

Pieśnie śpiewają .Weż posłuchaj pieśnie,
Są te o matce,piękne niczym we śnie.
I niosą tobie przesłanie na ziemi,
Kwiaty z łąk świata,z ogrodów-z wszystkimi.

Dar twej miłości matczynej pozostał,
Wszystkim trudnościom życiowym twym sprostał.
I dał jesieni dziś owoce żrałe.
Boga ,Ojczyzny i na twoją chwałę.

Piękno miłości,które w sercu nosisz,
Niechaj ci wieczną szczęśliwość wyprosi.,
Przy Tronie Matki od Pięknej Miłości,
By zasłużonej doświadczyć radości.

Józef Bieniecki