-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 13 657
drzwi jak to drzwi raz
je rozumiesz a raz nie
zależy kto puka
okno jak to okno raz
pokazuje prawdę
a czasem nie
pokój jak to pokój
ostoją spokoju
pełną barw
sypialnia jak to sypialnia
bywa czuła i miła
kradnie sny
kuchnia jak to kuchnia
w niej marzenia
lubisz je jeść
łazienka jak to łazienka
potrafi umyć to co
zepsuła noc
tak tak moi drodzy
taki jest nasz dom
szanujmy go
1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 37 odpowiedzi
- 564 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 621 wyświetleń
-
- 17 odpowiedzi
- 376 wyświetleń
-
- 17 odpowiedzi
- 348 wyświetleń
-
- 17 odpowiedzi
- 415 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Rafael Marius · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Też tak uważam. To dobrze będzie przestrzeń. Dzisiaj masz urodziny? -
Przez FaLcorN · Opublikowano
@Stary_Kredens Napisałem co myślę, tak mam w zwyczaju. Zawsze tak robię i w komentarzach i w wierszach. Napisałem również, że wrażenia są mylne. To Ty grillujesz moje rymy, a nie ja Twoje. Skupiasz się na butelce moich słów, a nie na tym co mam do powiedzenia. Możesz mnie ocenić, a ja Ciebie. Dlaczego jest to dla Ciebie takie straszne? Od najmłodszych lat jesteśmy oceniani. Dziecko po porodzie jest oceniane w skali od 1 do 10. To normalne, w takim żyjemy świecie. -
Przez Stary_Kredens · Opublikowano
@FaLcorN wiesz nie oceniłam Ciebie, tylko pewne zabiegi poetyckie, a Ty mnie tak to słabe i właściwie po co? Odechciewa się dyskusji pod wierszami skoro zaraz ktoś dowala Kredens -
Przez FaLcorN · Opublikowano
@Stary_Kredens Myślę, że poeta jest w podręczniku bo pisze o czymś, ma coś do powiedzenia, chce coś przekazać. Nie chodzi o butelkę ale o jej zawartość. Gdybym się skupiał na butelce moje słowa nie miałyby mocy, byłyby butelką. Ja rozumiem czym jest poezja i jej clou. Odnoszę wrażenie, że Ty nie rozumiesz. Wrażenia są mylne. Pozdrawiam -
Przez Agnieszka Charzyńska · Opublikowano
Dymy bujne i rude, w ostrej barwie cegły, Albo lutowym smutkiem zszarzałe i sine, Podbarwione różowo – bo rumieńcem winy I pąsowym rozbłyskiem wstydliwie podbiegłe Spowijają zburzonych kościołów szkielety Czaszki zwalonych domków – w alejce lipowej, Otulają w muzeum – rzeźb strzaskane głowy Pod gruzami księgarni spalone sonety. A gdy kłęby te bólem nabrzmiałe i ciężkie Z łzami deszczu się złączą w pokutnej jedności Krople goryczy zroszą cierpienia i klęski I w ruinach szpitala - garść dziecięcych kości. Ziemia hukiem stukrotnym – jak mieczem – zraniona Przyjmie w siebie żałoby popielate grona…
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się