Nieubłagany sen

[Ryszard Kisiel]

Sen już grzebie w moich myślach,
wcale pisać mi nie daje.
Ledwo o czymś się pomyśli,
już sen przed oczami staje.

Zabieram się do pisania,
on zamyka mi powieki
mówiąc: przyszła pora spania,
opamiętaj się człowieku.

Wybaczcie, że wiersza nie ma,
jutro może coś napiszę.
A tak wdzięczny miałem temat...
Dziś ogłaszam nocną ciszę.

Nie wypada nic innego,
jak życzyć wam dobrej nocy.
Nie stworzyłem nic nowego,
jutro mogę was zaskoczyć

R