Serce drżyj...

[Łukasz Michał K.]

Serce drżyj ! Serce rwij !
Oczy zmruż we łzach
Słowem krzycz ! Słowem idź !
W podłych gniewu dniach

Łyknij krwi ! W liche dni !
Wzleć w liliowy raj
Śmiałe bądź ! Leć i błądź !
Młode w czaru gaj

Wiatrem śnij ! Myśli wij !
Sfruń w zieloną błoń
Chwytaj czas ! Senny las !
Poczuj liści woń

Zerwij kwiat ! Marę lat !
Porwij w padół łez
Biegaj, chodź ! Słabe siądź !
Spójrz na biały bez

Siłą snów ! Ciszą słów !
Oddaj chwili bieg
Zmysły pal ! Patrzaj w dal !
Poza smętny wiek

Napisz list ! Wiersza świst !
Rajską strofę stwórz
Twórczo lśnij ! Słuchaj, żyj !
Liry z lekkich róż

Gibkim snem ! Marnuj dzień !
Dotknij każdy nów
Uwierz mi ! Nie wiesz ty !
Kiedy przyjdziesz znów

Serce drżyj ! Serce rwij !
Oczy zmruż we łzach
Słowem krzycz ! Słowem idź !
W podłych gniewu dniach


Warszawa, 4 września 2009 r.

[Gość]

Gniewna ta rozmowa z sercem Łukaszu ;-)
A teraz, jak to Duks by powiedział: drobna sugestia...
Druga strofa, trzecie wers :Śmiałe ( serce ) nie Śmiały ;-)
Pozdrawiam serdecznie i wcale nie gniewnie

[Łukasz Michał K.]

Dzięki za sugestię...na codzień jestem wyjątkowo spokojny, dlatego staram się być gniewny czasem w poezji (sumienie mnie o to prosi)...;)
Pozdrawiam