Siedmioletnia czarodziejka

[Ela_Ale]

Zamglone cienie lasów, staropolskie dworki
Powozy na podjazdach w czarownych ogrodach
Zamek z mostem zwodzonym nad głęboką fosą
Omszałymi głazami zdobione arkady

Tajemne wejścia do bajkowych sezamów
Zamknięte zaklęciami dżinów z lamp naftowych
Błękitne smoki, rącze jednorożce
Mkną po błękitnych postrzępionych chmurach

Kto napisze książkę do takich obrazów
Kto z wyobraźni wyjmie tak zawiłe treści
By opisywały bujną rzeczywistość
Co w główce dziewczynki z łatwością się mieści?

Jakże ty małą rączką wątłej siedmiolatki
Kolorową kredką tworzysz na mych oczach
Świat ze snów mi znany, choć mniej ubarwiony
W ciągu paru chwilek paluszków muśnięciem

Jedno, co potrafię – powieszę te cuda
W ramkach na ścianie przytulnej sypialni
Będę każdej nocy w zacisznej zadumie
Śniła razem z tobą życie z twoich baśni.

[Gość]

Jakże często sięgam do pudła, by wyjąc z nich skarby tworzone przez mojego ongi małego "czarodzieja":-)
Jak zwykle miłe chwile spędziłam, czytając kolejny Twój wiersz Ela Ale.
Pozdrawiam ciepło