Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

mija dzień...

Gość

Przez Gość
w Warsztat - gdy utwór nie całkiem gotowy

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Mija dzień za dniem, rok za rokiem
Ciągle błądzę w poszukiwaniu ciebie
Znów szukam smaku twoich ust
Twego zapachu
Dlaczego nie mogę cię dotknąć
Chociaż tak bardzo tego chcę
Jesteś daleko
A zarazem tak blisko
Cieszę się że cię mam
Że cię odnalazłam
Pośród tych smutnych chwil…
I tylko jedna myśl uchyla strach
Że znów możesz odejść
Że los znów mi cię zabierze
I krzywdą obarczy serce
Ale ja będę się modlić żeby ten dzień nigdy nie nastąpił…

teresa943

teresa943

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wiersz bardzo osobisty...miłosne wyznanie, tęsknota - to trudny temat wbrew pozorom; szkoda, że "przegadany", bo gdyby go odchudzić ze słów, byłoby ok ;)
sorry, wyłoniłam dla siebie esencję

dzień po dniu błądzę
w poszukiwaniu ciebie
choć nie mogę chcę
dotknąć poprzez odległość
odnalazłam lecz strach
że los skrzywdzi odejściem
będę się modlić

to tylko moja sugestia a wiersz jest Twój

serdecznie pozdrawiam -
Krystyna

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kwiatuszek
      Pisklę

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Kwiatuszek @Toyer Dziękuję za odwiedziny

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozdrawiam! @Toyer Cieszę się, że przypadło do gustu:-)
    • Toyer
      Pisklę

      Przez Toyer · Opublikowano

      @KwiatuszekSympatyczna bajka - ma w sobie dużo ciepła 
    • Kwiatuszek
      O dojrzewaniu spojrzenia w poezji

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Tectosmith Dokładnie tak jest! Bardzo trafne i fajnie opisane poetyckie przemyślenia. Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Kwiatuszek
      Pisklę

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Kwiatuszek @Leszczym Bardzo Ci dziękuję za serduszko:-) Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dekaos Dondi
      Niezłomność Sowy

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      Pewna Sowa zwichnęła skrzydło. Dzięki temu nie mogła fruwać. Zyskała jednak dar biegania. No i biegała wesoło.    Jednakowoż pnącza okolicznych krzaków, wyszarpały połowę piór. Przez to zmarzła jak jasna cholera. Biegała więc raźniej i szybciej, dla rozgrzewki, tym bardziej, że była lżejsza.   Wtem walnęła głową w drzewo i odpadło jej połowę dzioba. To ją nie zniechęciło.   Nic a nic. Hu hu. Ani ociupinkę. uj z tym.   Zaczęła biec dalej, by radować świat swoim widokiem, lecz potknęła się o wspomnianą połówkę, by załamać drugie skrzydło.   Hu hu. Po co mi. Pomyślała logicznie.   Ponownie biegła dalej. Aż złamała nogę.   Świr świr. Zaćwierkała, bo się nauczyła, w międzyczasie.   Skakała na jednej.    Hej siup. Hu hu. Hej siup.   Z przyczyny wstrząsów, pogubiła resztę piór. Przy okazji złamała drugą nogę. To ją też nie załamało.    Wczołgała się na wzniesienie, by zjechać na dupie, zamiast biegania. Aż w końcu jednak się zdyszała.    * Wtedy przyszła mysz. Pogadali. Mysz dowiedziała się wiele ciekawostek, z życia swojego wroga, a sowa zaspokoiła nie głód...    (bo myszy i tak by nie dogoniła, gdyż nie miała jak)      ...lecz ciekawość, jak to życie, takich obiadów upływa.   Wcale też nie takie, siup siup.   Mysz sowę podnosiła na duchu, i odwrotnie. Tylko duch narzekał, bo musiał dźwigać naprzemiennie.   I tak, od pi pi, do hu hu, Zostali przyjaciółmi.   Do czasu.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...