Trzy postaci miłości

[Bezimienny z Nikąd]

Najpierw Bóg zesłał zieloną miłość,
Jakże szaloną wielkim uczuciem.
Piękną jak młodość, lecz niedojrzałą,
Początkiem poezji w niej zakochanych.

Zaczyna kiełkować, wzrasta bujnym kwiatem,
Już nie jest maleńka różyczką z ogródka.
Teraz piękna, w pełni dojrzała
Co przed ołtarzem nas w parę związała.

Latami w sercach pielęgnowana
Wzajemnym wsparciem i zrozumieniem.
W przepiękny bukiet teraz ubrana,
Na zawsze w wazonie życia związana.

Gdy wreszcie nadejdzie zmierzch czasu naszego
Ona wciąż w duszach będzie nam grać.
Nazwą ją wtedy przywiązaniem,
Lecz ona i tak będzie się tlić iskierką.

[Emi h]

Jej... Cudnie napisane ;) aż chce sie czytać;) pozdrawiam cieplutko pa pa

[Bezimienny z Nikąd]

Witaj Emi i dzięki za odwiedzinki.

[Gość]

Zamyśliłam się i rozmarzyłam. Taka miłość jest pięknym darem od Losu. I jak wspaniałe, że niektórym udaje się tego daru nie zmarnować.
Bardzo mi się podoba Twój wiersz Beziu miły.

Myśl ciepłą zostawiam i pozdrawiam :-)

[Bezimienny z Nikąd]

Dzięki Jolu i również ciepło pozdrawiam.

[wanesa_ciska]

I to jest to, co nam siłę daje i wartość ma największą ,ale dbać o nią należy jak o coś najcenniejszego co w życiu mamy ... cieplutko....

[ahinsa]

Moje przedmówczynie mają rację.Wiersz ładny