Modlitwa w 30. rocznicę ślubu

[Wiesiek Drzewiecki]

Trzydziestą rocznicę ślubu
Ludzie zwą „PERŁOWĄ”
A przecież to jakby wczoraj
Gdy staliśmy przed sobą

I patrząc sobie w dusze,
Mając Boga za świadka,
Przysięgaliśmy sobie,
Że ZAWSZE, że DO OSTATKA.

Ty jesteś dziś moją perłą,
Ja chcę być Twym koralem,
Gdy wspólnych przeżyć sznurek
Splatamy sobą stale…

Tak modlę się by perły
W złoto się przemieniły,
I by za lat dwadzieścia
Nam w sercach wciąż świeciły.

A gdy kres przyjdzie drogi,
Kiedy zawołasz do siebie,
Pozwól nam Panie Boże,
Tam też być razem w niebie.

Uczyń ten cud niepojęty
By nasza „NA ZAWSZE” przysięga
Prawdziwie „NA ZAWSZE” znaczyła.
I tam kędy wzrok nie sięga.