Dziadek Pana Yina Wanga opowiada o wojnie

[Tomasz Pełka]

wiosna odczytu
usadzam się w tramwaju
Mówią: IDU TANKI!!!

---

odejdź ode mnie
a będzie to co jeszcze
jest odrębne nam

potem przodem do wiatru
pójdę przeszukać tyły

----

Nic. a w czasie coś
porusza mgłą przypomnień
jak prokurator

dopiero poszczególność
pozwala porozdzielać

---

płyną strumienie
przeglądane tysiąckroć
przez rzędnych przodków

widać w nich aksjomaty
czy nieść krzyże kto ile

---

roz podniesienie
patrzysz czy lepiej raczej
twoja obecność

i to że jesteś w kwiatach
podarta w koszt zieleni

---

nie nazywasz się
nie znamy się nawet dziś
nieważko jesteś

płatki kwiatów czereśni
spadają poprzez mosty

---

niknie klauzula
bez całki literackiej
nie obejdzie się

jedna tylko krytyczność
nie przytyka dotykom

---

odejdź ode mnie
a jeszcze będzie cytat
odrąbany z jest

potem razem na łące
będzie zdjęcie i wiśnia

---
---

ulica stała
patrzyła w sprzeczne wiatry
kilka zepsutych


// Jest to jeden z wierszy z nieskończonego, niezaczętego cyklu o Panu Yinie Wangu, zwykłym mieszkańcu jednej z centralnych dzielnic Pekinu, a może jakiegoś innego miasta, który niekoniecznie pochyla się jakoś bardzo nad swoim życiem, po prostu jest a świat mu się narzuca do stóp.